라틴어 문장 검색

deinde de subiecto, prout allegorice sententiatur. 24.
(단테 알리기에리, Epistolae 98:3)
Est ergo subiectum totius operis, litteraliter tantum accepti, status animarum post mortem simpliciter sumptus.
(단테 알리기에리, Epistolae 98:4)
25. Si vero accipiatur opus allegorice, subiectum est homo, prout merendo et demerendo per arbitrii libertatem iustitie premiandi et puniendi obnoxius est.
(단테 알리기에리, Epistolae 99:1)
33. Potest amodo patere quomodo assignandum sit subiectum partis oblate.
(단테 알리기에리, Epistolae 104:1)
Nam, si totius operis litteraliter sumpti sic est subiectum:
(단테 알리기에리, Epistolae 104:2)
status animarum post mortem, non contractus sed simpliciter acceptus, manifestum est quod hac in parte talis status est subiectum, sed contractus, scilicet status animarum beatarum post mortem. 34.
(단테 알리기에리, Epistolae 104:3)
Sunt enim huiusmodi forme quedam compositioni contingentes, et consistentes simplici et invariabili essentia, ut Magister Sex Principiorum recte ait. Recipiunt tamen magis et minus huiusmodi qualitates ex parte subiectorum quibus concernuntur, secundum quod magis et minus in subiectis de contrariis admiscetur. 5.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:9)
habet etòm subiectum, licet minime, aliqualiter tamen sibi resistens;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:15)
iustitia potissima est in mundo quando volentissimo et potentissimo subiecto inest;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:21)
Ex quo sequitur quod Monarcha sincerissimum inter mortales iustitie possit esse subiectum. 13.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:42)
Hee tibi erunt artes, pacique inponere morem, parcere subiectis et debellare superbos. 10.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 19:4)
que sunt res diverse subiecto et ratione, ut visum est
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:66)
nam aliud est 'auctoritas'et aliud 'nativitas', subiecto et ratione;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 5:12)
2. Sed quia unamquanque doctrinam oportet non probare, sed suum aperire subiectum, ut sciatur quid sit super quod illa versatur, dicimus, celeriter actendentes, quod vulgarem locutionem appellamus eam qua infantes assuefiunt ab assistentibus cum primitus distinguere voces incipiunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 3:1)
3. Hoc equidem signum est ipsum subiectum nobile de quo loquimur:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 19:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION