라틴어 문장 검색

"at vos magnorum transgressi fata parentum felices, longum quibus hinc per saecula nomen, dum Lernaea palus et dum pater Inachus ibit, dum Nemea tremulas campis iaculabitur umbras, ne fletu violate sacrum, ne plangite divos:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권285)
illum Tirynthius olim ferre manu sola spumantemque ore supino vertere, seu monstri victor seu Marte, solebat.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권206)
venit ante hostes, et pectore nudo claustra adversa ferit tremulisque ululatibus orat admitti:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권225)
Talia nectebant, subito cum pigra tumultu expavit domus, et multo sudore receptus fertur Atys, servans animam iam sanguine nullo, cui manus in plaga, dependet languida cervix exterior clipeo, crinesque a fronte supini.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권284)
tereti iuvat aurea morsu fibula, pendentes circum latera aspera cinctus, vaginaeque sonum tremulumque audire pharetrae murmur et a cono missas in terga catenas;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권305)
et iam laeva viro, quamvis saevire vetaret Amphion, erepta manus, puerique trahuntur ora supina comis, serus tunc denique supplex demisso mucrone rogat:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권180)
Denique ferunt, quia a tempore matutinae laudis saepius ad diem usque in orationibus persteterit, atque ob crebrum morem orandi, siue gratias agendi Domino semper ubicumque sedens, supinas super genua sua manus habere solitus sit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XII.13)
Vidi ego, qui iuvenum miseros lusisset amores, Post Veneris vinclis subdere colla senem Et sibi blanditias tremula conponere voce Et manibus canas fingere velle comas, Stare nec ante fores puduit caraeve puellae Ancillam medio detinuisse foro.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 245)
At, quae fida fuit nulli, post victa senecta Ducit inops tremula stamina torta manu Firmaque conductis adnectit licia telis Tractaque de niveo vellere ducta putat.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 645)
supinas deinde tendens manus commilitones appellans orabat ne quod scelus Ap.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 534:1)
nam ductu L. Sergi, cuius dies imperii erat, loco iniquo sub hostium castris, cum, quia simulato metu receperat se hostis ad vallum, spes vana expugnandi castra eo traxisset, repentino impetu Aequorum per supinam vallem fusi sunt, multique in ruina maiore quam fuga oppressi obtruncatique.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 498:2)
versus itaque in victorem terror et novo hoste et supina valle Romanam inclinavit aciem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 254:2)
propulistis a castris, supina valle praecipites egistis, stratis corporibus hostium superstatis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 243:3)
et cum quaesitum esset dilectu an voluntarii pro Samnitibus adversus Romanos bellassent per Latinos populos custodiendi dantur, iussique integram rem novi consules P. Cornelius Arvina Q. Marcius Tremulus - hi enim iam creati erant - ad senatum referre.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 610:2)
ploratus mulierum non ex privatis solum domibus exaudiebatur, sed undique matronae in publicum effusae circa deum delubra discurrunt, crinibus passis aras verrentes, nixae genibus, supinas manus ad caelum ac deos tendentes orantesque ut urbem Romanam e manibus hostium eriperent matresque Romanas et liberos parvos inviolatos servarent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 122:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION