도구

도구

라틴어 문장 검색

Notata quaedam de rege Alexandro et de P. Scipione memoratu digna.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, VIII 1:1)
QUOD res videbatur memoratu digna, quam fecisse Cn.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, IX 2:1)
Historia ex libris Heraclidae Pontici iucunda memoratu et miranda.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, LIBER OCTAVUS , XV3)
praeterea traditum esse memoratumque in ultima quadam terra, quae Albania dicitur, gigni homines, qui in pueritia canescant et plus cernant oculis per noctem quam interdiu;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, IV 7:5)
Ea res prorsus miranda sic profecto est in libris annalibus memorata:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XI 3:1)
Eos ego versus non minus frequenti adsiduoque memoratu dignos puto quam philosophorum de officiis decreta.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, IV 3:1)
Reditiones in gratiam nobilium virorum memoratu dignae.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, VIII 1:1)
testor quoque et interpretor significatione reciproca dicuntur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XII 2:6)
Dignor quoque et veneror et confiteor et testor habita sunt in verbis communibus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XII 11:1)
Pompeius die per civile bellum signis conlatis in Thessalia conflixerunt, res accidit Patavi in transpadana Italia memorari digna.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XVIII 2:2)
Id factum alii inopia bonorum, alii per ambitionem consulis memorabant, quod ab eo genere celebratus auctusque erat, et homini quaerenti egentissimus quisque oportunissimus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, X 17:3)
Lepida quaedam et memoratu et cognitu de parte geometriae quae ὀπτική appellatur, et item alia quae κανονική, et tertia itidem quae dicitur μετρική.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XVIII 1:1)
Qui quoniam mihi quidem visi sunt non esse memoratu indigni, subdidi:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XI 4:2)
Matii, hominis eruditi, qualia haec quoque essent, quae scripta ab eo in Mimiambis memorabat:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, IX 2:2)
cui rex (in honorem stirpis veterum Britonum a qua ipse erat oriundus) Arthuri nomen indidit, praenomen secutus illius prisci regis Brittonum in cuius rebus gestis asserendis satis invenitur in historia vera et monumentis antiquis, quod illum demptis fabulis magna gloria regnasse testetur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 25:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION