라틴어 문장 검색

vult enim dicere vetustatem templi.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 6:4)
ultra omnes enim polles memoria vetustatis.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 1:5)
Vetustas quidem nobis semper, si sapimus, adoranda est.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 2:2)
sed, quod fatendum est, in illa virtutum abundantia vitiis quoque aetas illa non caruit, e quibus nonnulla nostro seculo morum sobrietate correcta sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 2:4)
Concessit in iras Ipse deum antiquam genitor Calydona Dianae, antiquam, ut plus honoris accederet ex vetustate:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 6:5)
Alio loco senex, id est referendis fabulis amica et loquax aetas, res refert vetustas:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 14:1)
Nec non sine auctoritate Graecae vetustatis est quod ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXII. 8:1)
Ego conabor ostendere hunc studiosissimum vatem et de singulis verbis veterum aptissime iudicasse, et inseruisse lecta operi suo verba, quae nobis nova videri facit incuria vetustatis:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 1:3)
Figuras vero quas traxit de vetustate, si volentibus vobis erit, cum repentina memoria suggesserit, enumerabo.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 1:1)
— Senior leto canentia lumina solvit, pro vetustate senilia.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 5:4)
Hinc fit ut et sani senes malis ebriorum laborent, tremore membrorum, linguae titubantia, abundantia loquendi, iracundiae concitatione:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VI. 21:1)
Est et hoc in illis indicium caloris, abundantia sanguinis, cuius natura fervor est:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 4:1)
Inesse autem aquam musto vel hinc docetur, quod, cum in vetustatem procedit, fit mensura minus sed acrius fortitudine, quia exhalata aqua qua molliebatur remanet vini sola natura cum fortitudine sua libera, nulla diluti humoris permixtione mollita.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 20:1)
Si ergo senibus abundantia humoris capillos in canitiem tinguit;
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 7:1)
Quia senecta, inquit ille, extincto per vetustatem naturali calore fit frigida, et ex illo frigore gelidi et superflui nascuntur humores.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION