도구

도구

라틴어 문장 검색

Iam vituperandi praecepta contrariis ex vitiis sumenda esse perspicuum est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 349:1)
simul est illud ante oculos, nec bonum virum proprie et copiose laudari sine virtutum nec improbum notari ac vituperari sine vitiorum cognitione satis insignite atque aspere posse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 349:2)
Atque his locis et laudandi et vituperandi saepe nobis est utendum in omni genere causarum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 349:3)
non sic, ut alii vituperandi sint, sed ut ei, quos constet esse laudandos, in dispari tamen genere laudentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 26:6)
et, si satis esse putatis ea, quae isti scriptores artis docent, discere, quae multo tamen ornatius, quam ab illis dicuntur, et uberius explicavit Antonius - sed, si his contenti estis atque eis etiam, quae dici voluistis a me, ex ingenti quodam oratorem immensoque campo in exiguum sane gyrum compellitis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 70:2)
Etiam maior est illa exercitatio quam extremo sermone instruxit Antonius, primo reiciebat, laudandi et vituperandi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 105:1)
Sit modo is, qui dicet aut scribet, institutus liberaliter educatione doctrinaque puerili et flagret studio et a natura adiuvetur et in universorum generum infinitis disceptationibus exercitatus ornatissimos scriptores oratoresque ad cognoscendum imitandumque delegerit, ne ille haud sane, quem ad modum verba struat et inluminet, a magistris istis requiret;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 125:3)
Nam ut in simplicibus verbis quod non est Latinum, sic in coniunctis quod non est consequens vituperandum est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 6장 1:5)
omnia enim sunt profecto lau- danda quae coniuncta cum virtute sunt, et quae cum vitiis vituperanda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 21장 1:1)
quam ob rem omnis vis laudandi et vituperandi ex his sumetur virtutum vitiorumque partibus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 23장 4:1)
aut, si ambigue scriptum non sit, vel a verbis voluntatem et sententiam scriptoris abducere vel alio se eadem de re contrarie scripto defendere, tum disceptatio ex scripti contentione exsistit, ut in ambiguis disceptetur quid maxime significetur, in scripti sententiaeque contentione utrum potius iudex sequatur, in contrariis scriptis utrum magis comprobandum sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 31장 2:2)
Vterque enim eam significationem qua nitetur ipse dignam scriptoris prudentia esse defendet;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 38장 1:5)
Cum autem aliud sensisse scriptor videtur et aliud scripsisse, qui scripto nitetur, eum re exposita recitatione uti oportebit, deinde instare adversario, iterare renovare interrogare num aut scriptum neget aut contra factum infitietur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 38장 2:3)
Deinde infirmet defensionem, cum adversarius aliud voluisse aliud sensisse scriptorem, aliud scripsisse dicat, non esse ferendum a quoquam potius latoris sensum quam a lege explicari.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 38장 3:3)
Quid impedierit scriptorem quo minus exciperet illud, quod adversarius, tamquam si exceptum esset, ita se dicit secu- tum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 38장 3:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION