라틴어 문장 검색

Narravit mihi magister meus quendam regem habuisse unum incisorem quidiversos diversis aptos temporibus ei incidebat pannos.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 125:1)
Inter quos discipulos unus erat nomine Nedui, qui socios arte sutoria superabat.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 125:3)
Quod ut citius et sine impedimento fieret, unum de camerariis suis eunuchum, cuius illud erat officium, sutoribuscustodem addidit et ut eorum curvos ungues observaret et eis ad sufficientiamnecessaria ministraret, rogavit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 125:5)
Sed in una dierum ministri calidum panemet mel cum aliis ferculis incisori et consociis comedendum dederunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 125:6)
Ne desideres res alterius, et ne doleas de amissis rebus, quoniamdolore nihil erit recuperabile.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 147:2)
Est unum de promissis:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 149:24)
Benedictus Deus qui tuorum oculorum aciem clausit et sapientiam tibi abstulit, quoniam si intestinorum plicas meorum perquisisses, unius ponderis unciaeiacinctum invenisses.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 149:31)
Dictum namque fuit de uno aratore quod boves illius recto tramite nollentincedere.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:1)
Sed prius permittite me loqui consilio uni ex vobis et deindealii;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:18)
Lupo intrante urceola magnitudine ponderis ducta cito fundumpetiit, altera surgente cum vulpe quae erat levis.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:45)
Ne credas consilium monentis quod deneges alterius benefactum, quoniam qui denegat benefactum coram oculis omnia cernentis se accusat.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 162:2)
De cuius prandio, de meo vel de alterius?
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 184:3)
De alterius quantum?
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 184:9)
Et quicumque rogant pro me, comportet in unum, Ut mecum maneant in regione poli.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 226:10)
Si enim relatio fiat per unam et simplicem formam, quam dat superior et accipit inferior motor, verum est, quod superiori movente de necessitate movetur inferior;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION