라틴어 문장 검색

Nulla non res principia sua magno gradu transit.
(세네카, 행복론, Liber III 128:1)
Ut quae secuntur inaequali dispensata mensura transeamus, parum dedit natura, cum se dedit?
(세네카, 행복론, Liber IV 17:5)
nunc puerilium dentium lapsus, nunc ad surgentem iam aetatem et in robustiorem gradum transeuntem pubertas et ultimus ille dens surgenti iuventae terminum ponens.
(세네카, 행복론, Liber IV 28:2)
Sic latronibus circumventum defendo, ut tuto transire permittatur ;
(세네카, 행복론, Liber IV 55:2)
optabit ille, cui grassari et transeuntes percutere quaestus est, potius illa invenire quam eripere ;
(세네카, 행복론, Liber IV 81:2)
Domi, quod aiunt, versura fit et velut lusorium nomen statim transit ;
(세네카, 행복론, Liber V 44:3)
non quaeritur, quo beneficium ab eo, cui datum est, transierit, sed ubi primo collocetur ;
(세네카, 행복론, Liber V 113:1)
Si quis tam ingratus est, ut illi non sit satis admoneri, eum transibo nec dignum iudicabo, qui gratus esse cogatur.
(세네카, 행복론, Liber V 129:5)
Egregie mihi videtur M. Antonius apud Rabirium poetam, cum fortunam suam transeuntem alio videat et sibi nihil relictum praeter ius mortis, id quoque, si cito occupaverit, exclamare :
(세네카, 행복론, Liber VI 8:1)
Itaque, si huic satis factum existimas, illo transeamus, an ei debeatur aliquid, qui nobis invitus profuit.
(세네카, 행복론, Liber VI 30:6)
Ut ad alterum transeamus, vis me huic gratiam referre, ut, quod a nolente accepi, volens reddam ?
(세네카, 행복론, Liber VI 44:4)
alter apud proximum circulatorem resedit et, dum vagus atque erro vernaculis congregatur et ludit, transeuntem Platonem, quem non quaesierat, invenit.
(세네카, 행복론, Liber VI 48:1)
Quia ex medico et praeceptore in amicum transeunt et nos non arte, quam vendunt, obligant, sed benigna et familiari voluntate.
(세네카, 행복론, Liber VI 75:4)
Platon cum flumen nave transisset nec ab illo quicquam portitor exegisset, honori hoc suo datum credens dixit positum illi esse apud Platonem officium;
(세네카, 행복론, Liber VI 86:1)
Nam quemadmodum ille, si enixam et sedulam operam transire pro irrita patitur, cui gratia referatur, indignus est, ita tu ingratus es, nisi ei, qui voluntatem bonam in solutum accipit, eo libentius debes, quia dimittens.
(세네카, 행복론, Liber VII 87:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION