도구

도구

라틴어 문장 검색

est, est illa vis profecto, neque in his corporibus atque in hac imbecillitate nostra inest quiddam quod vigeat et sentiat, non inest in hoc tanto naturae tamque praeclaro motu.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 31장 1:1)
vestrae tum religiones viguerunt, vestra vis valuit, quam ille omni scelere polluerat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 31장 2:4)
in oratoribus vero, Graecis quidem, admirabile est quantum inter omnis unus excellat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 2장 1:1)
Incendor porro cotidie magis non desiderio solum, quo quidem conficior, congressus nostros, consuetudinem victus, doctissimos sermones requirens tuos, sed etiam incredibili fama virtutum admirabilium, quae specie dispares prudentia coniunguntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 10장4)
Tractatio igitur rerum efficit admirabilem orationem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 35장 1:4)
sed erit duplex eius omnis ornatus ille admirabilis, pro- pter quem ascendit in tantum honorem eloquentia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 36장 2:2)
duo restant enim, quae bene tractata ab oratore admirabilem eloquentiam faciunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 37장 1:1)
Patris dictum sapiens temeritas fili comprobavit - hoc dichoreo tantus clamor contionis exci- tatus est, ut admirabile esset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 63장 3:5)
Nam aut e longa est et tribus brevibus, qui numerus in primo viget, iacet in extremo, aut e totidem brevibus et longa, in quem optime cadere censent veteres;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 64장3)
Hoc libello Cicero Catonis Uticensis, perfecti illius Stoici, admiratione adductus disciplinae Stoicae praecepta, quae homines ob severitatem admirabantur magis quam sequebantur, παράδοξα, quae Latini vocant admirabilia, orationis suae suavitate mollita probare populo et commendare sibi proposuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Argumentum. 1:1)
quae quia sunt admirabilia contraque opinionem omnium [ab ipsis etiam παράδοξα appellantur], temptare volui possentne proferri in lucem [id est in forum] et ita dici, ut probarentur, an alia quaedam esset erudita, alia popularis oratio, eoque hos locos scripsi libentius, quod mihi ista παράδοξα quae appellant maxime videntur esse Socratica longeque verissima.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Argumentum. 6:1)
philosophia) doctissimorum con- tentionibus dissensionibusque viguisset;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말272)
ubi cur supra viguisset, quod verbum explicatione vix egebat, V2 scrip- serit crevisset, non facile per se intellegitur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말273)
duobus Pherecratem quendam Phthiotam senem, quem ait a Deucalione ortum, disserentem inducit nihil esse omnino animum, et hoc esse nomen totum inane, frustraque animalia et animantis appellari, neque in homine inesse animum vel animam nec in bestia, vimque omnem eam, qua vel agamus quid vel sentiamus, in omnibus corporibus vivis aequabiliter esse fusam nec separabilem a corpore esse, quippe quae nulla sit, nec sit quicquam nisi corpus unum et simplex, ita figuratum ut temperatione naturae vigeat et sentiat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 21:2)
hanc opinionem discipulus eius Pythagoras maxime confirmavit, qui cum Superbo regnante in Italiam venisset, tenuit Magnam illam Graeciam cum [honore] disciplina, tum etiam auctoritate, multaque saecula postea sic viguit Pythagoreorum nomen, ut nulli alii docti viderentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 37:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION