라틴어 문장 검색

Nam Rhodii cum ipsis orationum virtutibus tum etiam comparationis aculeis excitabantur, nostra oratio sine aemulationis gratia probabatur.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 5 3:1)
exprobrare enim censenti ambitionem videbatur.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 13 6:2)
ipsius quod, sit licet - sicut est - ab omni ambitione longe remotus, debet tamen ei iucundus honor esse ultro datus, meo quod aliquanto magis me delectat mandatum mihi officium, postquam par Cornuto datum video.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 14 2:2)
O Regule, qui ambitione ab omnibus obtinebas quod fidei paucissimi praestant!
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 2 7:1)
Ambitio ergo et procedendi libido?
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 6 3:4)
'Utique, cum sit utile principis benignitatem promptissimam ad laudem praemiaque merentium illustrari ubique et maxime iis locis, quibus incitari ad imitationem praepositi rerum eius curae possent, et Pallantis spectatissima fides atque innocentia exemplo provocare studium tam honestae aemulationis posset, ea quae X. kal.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 6 13:3)
Nec puduit rationem turpitudini obtendere, egregiam quidem pulchramque rationem, ut exemplo Pallantis praemiorum ad studium aemulationis ceteri provocarentur.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 6 15:2)
nec nos ambitio, nec amor nos tangit habendi:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 114:2)
nec levis ambitio perfusaque gloria fuco magnarumque fames sollicitavit opum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권175)
nulla tibi ambitio est, nullo corrumperis auro, legitima servas credita rura fide.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권412)
Fatis Iolaus in annos, quos egit, rediit, fatis iuvenescere debent Callirhoe geniti, non ambitione nec armis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 39:6)
nec patiens corpus, nec mens fuit apta labori, sollicitaeque fugax ambitionis eram, et petere Aoniae suadebant tuta sorores otia, iudicio semper amata meo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1018)
70. In Cain et Abel narratione animadvertimus aemulationem ad summam iniuriam patrandam adversus fratrem Cain compulisse.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 91:1)
inde seges scelerum, radix et sola malorum, dum scatebras fluviorum omnes et operta metalla eliquat ornatus solvendi leno pudoris, dum venas squalentis humi scrutatur inepta ambitio scalpens naturae occulta latentis, si quibus in foveis radiantes forte lapillos rimata inveniat, nec enim contenta decore ingenito externam mentitur femina formam ac, velut artificis Domini manus inperfectum os dederit, quod adhuc res exigat aut hyacinthus pingere sutilibus redimitae frontis in arce, colla vel ignitis sincera incingere sertis, auribus aut gravidis virides suspendere bacas, nectitur et nitidis concharum calculus albens crinibus aureolisque riget coma texta catenis, taedet sacrilegas matrum percurrere curas, muneribus dotata Dei quae plasmata fuco inficiunt, ut pigmentis cutis inlita perdat quod fuerat, falso non agnoscenda colore, haec sexus male fortis agit, cui pectore in arto mens fragilis facili vitiorum fluctuat aestu.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 176)
Ambitio ventosa tumet, Doctrina superbit, personat Eloquium, nodos Fraus abdita nectit.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1104)

SEARCH

MENU NAVIGATION