라틴어 문장 검색

fissum familiare et vitale tractant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 45:6)
num etiam, si fissum cuiusdam modi fuerit in iecore, lucrum ostenditur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 48:6)
qua ex coniunctione naturae et quasi concentu atque consensu, quam συμπάθειαν Graeci appellant, convenire potest aut fissum iecoris cum lucello meo aut meus quaesticulus caelo, terra rerumque natura?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 48:7)
Quodsi ita natura paratum esset, ut ea dormientes agerent, quae somniarent, alligandi omnes essent, qui cubitum irent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 181:1)
his ex rebus non spes, sed dolor est maior cum videas civitatis voluntatem solutam, virtutem adligatam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER SECVNDVS AD ATTICVM, letter 18 2:8)
cedendum enim est celeriter, ne forte qua re impediar atque adliger.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER OCTAVVS AD ATTICUM, letter 16 2:4)
quiesce igitur et volnus alliga.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 39:10)
at vero C. Marius, rusticanus vir, sed plane vir, cum secaretur, ut supra dixi, principio vetuit se alligari, nec quisquam ante Marium solutus dicitur esse sectus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 53:1)
Pondus autem p planis illis duobus obliquis incumbens, rationem habet cunei inter corporis fissi facies internas:
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 움직임의 공리와 법칙 19:1)
Vires quibus cuneus urget partes duas ligni fissi est ad vim mallei in cuneum, ut progressus cunei secundum determinationem vis a malleo in ipsum impressae, ad velocitatem qua partes ligni cedunt cuneo, secundum lineas faciebus cunei perpendiculares.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 움직임의 공리와 법칙 40:10)
findor ut Arcadiae pecuaria rudere credas, iam liber et positis bicolor membrana capillis inque manus chartae nodosaque venit harundo;
(페르시우스, 풍자, satire 39)
mihi festa luce coquatur urtica et fissa fumosum sinciput aure, ut tuus iste nepos olim satur anseris extis, cum morosa vago singultiet inguine vena, patriciae inmeiat vulvae?
(페르시우스, 풍자, satire 654)
Postquam lustravi oculis totam urbem, in cellulam redii, osculisque tandem bona fide exactis alligo artissimis complexibus puerum fruorque votis usque ad invidiam felicibus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 11:1)
. . . Ancilla quae Psyche vocabatur, lodiculam in pavimento diligenter extendit . . . . Sollicitavit inguina mea mille iam mortibus frigida . . . . Operuerat Ascyltos pallio caput, admonitus scilicet periculosum esse alienis intervenire secretis . . . . Duas institas ancilla protulit de sinu alteraque pedes nostros alligavit, altera manus . . . . Ascyltos iam deficiente fabularum contextu Quid?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 20:3)
Ceterum ad scindendum aprum non ille Carpus accessit, qui altilia laceraverat, sed barbatus ingens, fasciis cruralibus alligatus et alicula subornatus polymita, strictoque venatorio cultro latus apri vehementer percussit, ex cuius plaga turdi evolaverunt.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 40:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION