라틴어 문장 검색

heret Mens animusque fluit, dubitat cum mente uoluntas Ipsa nec in certo defigitur anchora mentis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 4:2)
Non huc nobilitas generis, non gracia forme, Non gaze deiectus amor, non gloria rerum, Non mundanus apex, non uirtus corporis, audax Improbitas hominis, preceps audacia tendit, Sed solum uirtus animi, constancia mentis Factaque nobilitas, non nata sed insita menti, Interior species, uirtutum copia, morum Regula, paupertas mundi, contemptus honoris.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 4:7)
Efficiens causa, qui rem producis ad esse, Formalis, dum pingis eam, finalis in esse, Dum rem conseruans certo sub fine cohartas, Tu mihi preradia diuina luce meamque Plenius irrorans diuino nectare mentem, Complue, terge notas animi, tenebrasque recindens Discute meque tue lucis splendore serena.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 16:2)
Figit in hiis uisum mentemque Sophia, sagaci Perquirens animo quis pacem fecit adesse, Pax ubi nulla manet;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 18:4)
Qui calcauit opes animo uictore, malignum Deiecit carnemque sibi seruire coegit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 22:3)
Sic sopor inuasit uigilem, sic somnus adulter Oppressit Fronesis animum, sompnoque soporans Extasis ipsa suo, mentem dormire coegit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:2)
Ipsam namque Fidem Racio non prevenit, immo Ipsa Fides hanc anticipat Fideique docenti Obsequitur tandem Racio, sequiturque docentem Articulos Fidei, diuinaque simbola carnis Inserit hec, scribens animo quod arundine pingit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:6)
Hic Abraham, nostre fidei pater, exuit actus Patris, dum summo Patri parere libenti Contendens animo, nato pater esse recusat, In quo discordes Natura Fidesque duellum Exercent unamque trahunt in dissona mentem;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:10)
Hos casus miserata dolet mentisque rigorem Exuit, in gemitus erumpens, fractaque parumper Magestas animi molescere cogitur, exit Duricies et sola tenet miseracio mentem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 4:3)
Cur istos ditat sapiencia, nubilat illos Sensus inops, animus pauper, mendica uoluntas;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:12)
Sed superum genitor, reddens sua iura saluti, Erigit hanc et stare iubet motusque timoris Sistere, ne terror animum uocemque retardet.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 8:4)
Exit in has uoces animus uerbumque redundat:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 8:7)
Nostras namque manus terrestris fabrica tamen Exposcit, sed eas anime celestis origo Ignorat, solique suum sibi deputat ortum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 10:11)
Hoc mihi iampridem Racio dictauit ut uno Munere respicerem terras mundumque bearem Numine celestis hominis, qui solus haberet Tot uirtutis opes quot munera digna fauore, Tot dotes anime quo saltern mundus oberrans Floreret, uiciis aliorum marcidus, immo Iam defloratus in flore resurgeret uno.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 12:3)
Hoc superest ut uestra manus concedat honestum Huic anime thalamum, regi respondeat aula, Ne nouus hospicii contagia senciat hospes, Ne nucleum ledat teste putredo, saporem Corrupti uasis sibi res contenta maritet".
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 12:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION