라틴어 문장 검색

A perpendiculo autem à Stella A ad rectam PE demisso distantia Cometae erat 4/5 PE.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 41 20:2)
in somnō deus Apollō vīsus est eī astāre;
(옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus amīcō veterī occurrit7)
Statim puer demisso labro orare.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 52:8)
Itaque aut fallor, aut fortuna communis coepit redire ad paenitentiam tuam". . . Omnes, qui in testamento meo legata habent, praeter libertos meos hac condicione percipient, quae dedi, si corpus meum in partes conciderint et astante populo comederint . . . Apud quasdam gentes scimus adhuc legem servari, ut a propinquis suis consumantur defuncti, adeo quidem, ut obiurgentur aegri frequenter, quod carnem suam faciant peiorem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 141:3)
Asinus demisso pene:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Asinus inridens aprum.5)
Onerabit hoc modestiam nostram, etiamsi stilus ipse pressus demissusque fuerit, propterea quod cogimur cum de munificentia parentum nostrorum tum de nostra disputare.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 8 5:3)
Ad hoc proceritas corporis, decora facies, demissus capillus, ingens et cana barba;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 10 6:1)
demissus inde pronusque pulvinus, cui bestiarum effigies invicem adversas buxus inscripsit;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 6 16:2)
Inveni tam copiosum et effusum, ut ille superbissimus titulus modicus atque etiam demissus videretur.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 6 2:2)
Tiberis alveum excessit et demissioribus ripis alte superfunditur;
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 17 1:3)
Sed nimium demissa iacent tibi pallia terra.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 218)
Nec valido quisquam terram scindebat aratro, Signabat nullo limite mensor humum, Non freta demisso verrebant eruta remo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 828)
Adspice, demissis ut eat miserabilis alis Pectoraque infesta tundat aperta manu!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 95)
pallia si terra nimium demissa iacebunt, collige, et inmunda sedulus effer humo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:98)
dumque silens adstat, status est vultusque diserti, spemque decens doctae vocis amictus habet, mox, ubi pulsa mora est atque os caeleste solutum, hoc superos iures more solere loqui, atque "haec est " dicas "facundia principe digna "eloquio tantum nobilitatis inest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 518)

SEARCH

MENU NAVIGATION