라틴어 문장 검색

tum poteris magnas moles cognoscere eorum speluncasque vel ut saxis pendentibus structas cernere, quas venti cum tempestate coorta conplerunt, magno indignantur murmure clausi nubibus in caveisque ferarum more minantur, nunc hinc nunc illinc fremitus per nubila mittunt, quaerentesque viam circum versantur et ignis semina convolvunt [e] nubibus atque ita cogunt multa rotantque cavis flammam fornacibus intus, donec divolsa fulserunt nube corusci.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 6:9)
ianua ne pote eis Orci regionibus esse credatur, post hinc animas Acheruntis in oras ducere forte deos manis inferne reamur, naribus alipedes ut cervi saepe putantur ducere de latebris serpentia saecla ferarum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 24:8)
multaque humi cum inhumata iacerent corpora supra corporibus, tamen alituum genus atque ferarum aut procul absiliebat, ut acrem exiret odorem, aut, ubi gustarat, languebat morte propinqua.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 39:5)
nec tamen omnino temere illis solibus ulla comparebat avis, nec tristia saecla ferarum exibant silvis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 39:6)
Toga picta plerumque amiculo erat accumbenti, epulae vero quaesitissimae, neque per omnem modo provinciam sed trans maria, ex Mauritania volucrum et ferarum incognita antea plura genera.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 9:1)
Cum vitam in silvis inter deserta ferarum Lustra domosque traho. et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 9:2)
Ut primum lux alma data est, exire locosque Explorare novos, quas vento accesserit oras, Qui teneant, nam inculta videt, hominesne feraene, Quaerere constituit, sociisque exacta referre.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IV. 5:1)
Quos hominum ex facie dea saeva potentibus herbis Induerat Circe in vultus ac terga ferarum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 1:2)
Ut fera, quae densa venantum septa corona Contra tela furit seseque haud nescia morti Iniicit et saltu supra venabula fertur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 25:1)
Dius Ulixes, — spelaea ferarum, — daedala tecta, Rhodopeiae arces, Altaque Panchaea, . . .
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 15:2)
ilic saltus ac lustra ferarum, Et patiens operum exiguoque adsueta iuventus.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 4:9)
Hic quondam morbo caeli miseranda coorta est Tempestas totoque auctumni incanduit aestu, Et genus omne neci pecudum dedit, omne ferarum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 7:3)
nec tristia secla ferarum *Exuperant silvis:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 14:5)
Itur in antiquam silvam, stabula alta ferarum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 27:1)
Utque ferae tigres numquam posuere furorem, Quas nemore Hyrcano, matrum dum lustra sequuntur, Altus caesorum pavit cruor armentorum;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:19)

SEARCH

MENU NAVIGATION