라틴어 문장 검색

etenim cum ab Epicuro, qui totam dialecticam et contemnit et inridet, non inpetrent ut verum esse concedat quod ita effabimur 'aut vivet cras Hermarchus aut non vivet', cum dialectici sic statuant, omne quod ita disiunctum sit quasi 'aut etiam aut non' modo verum esse sed etiam necessarium (vide quam sit cautus is quem isti tardum putant:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 130:5)
nobis quidem ** tantum'. Et vos ab illo inridemini et ipsi ilium vicissim eluditis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 165:12)
urgebor iam omnium vestrum convicio:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 168:4)
et cum vos vestem mutandam censuissetis cunctique mutassetis atque idem omnes boni iam ante fecissent, ille unguentis oblitus cum toga praetexta, quam omnes praetores aedilesque tum abiecerant, inrisit squalorem vestrum et luctum gratissimae civitatis, fecitque, quod nemo umquam tyrannus, ut quo minus occulte vestrum malum gemeretis nihil diceret, ne aperte incommoda patriae lugeretis ediceret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIO CVM SENATVI GRATIAS EGIT, 5장 2:4)
credo aliquem electum hominem egentem, litigiosum, improbum, qui posset scurrae divitis cotidianum convicium sustinere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 19장 3:1)
facile est enim verbum aliquod ardens, ut ita dicam, notare idque restinctis iam animorum incendiis inridere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 8장 3:1)
saepe etiam ut extenuet aliquid, saepe ut inrideat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 40장 1:2)
aliquando, idque sero, convicio aurium cum extorta mihi veritas esset, usum loquendi populo concessi, scienotiam mihi reservavi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 48장 2:2)
quam ob rem licet inrideat si qui volt, plus apud me tamen vera ratio valebit quam volgi opinio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon I, 1장 2:1)
etenim si orationes, quas nos multitudinis iudicio probari volebamus (popularis est enim illa facultas, et effectus eloquentiae est audientium adprobatio) - sed si reperiebantur non nulli, qui nihil laudarent nisi quod se imitari posse confiderent, quemque sperandi sibi, eundem bene dicendi finem proponerent, et cum obruerentur copia sententiarum atque verborum, ieiunitatem et famem se malle quam ubertatem et copiam dicerent, unde erat exortum genus Atticorum is ipsis, qui id sequi se profitebantur, ignotum, qui iam conticuerunt paene ab ipso foro inrisi:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 3:3)
cum praesertim omne malum dolore definiat bonum voluptate, haec nostra honesta turpia inrideat dicatque nos in vocibus occupatos inanis sonos fundere, neque quicquam ad nos pertinere nisi quod aut leve aut asperum in corpore sentiatur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 73:4)
Quod cum animadvertisset adversarius Ascylti, flexit convicium in puerum et Tu autem inquit "etiam tu rides, caepa cirrata?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 58:2)
Coeperat Ascyltos respondere convicio, sed Trimalchio delectatus colliberti eloquentia Agite inquit scordalias de medio.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 59:1)
nam si aliquid muneris meo vernulae non tulero, habebo convicium.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 66:10)
Trimalchio contra offensus convicio calicem in faciem Fortunatae immisit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 74:20)

SEARCH

MENU NAVIGATION