라틴어 문장 검색

a cognitione ueterum oratorum Seneca praeceptor, quo diutius in admiratione sui detineret.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 52장 1:3)
suspecta rapacitas, quod constabat in cognitionibus patris nundinari praemiarique solitum;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Titus, 7장 1:3)
1. Cum neminem ante nos de vulgaris eloquentie doctrina quicquam inveniamus tractasse, atque talem scilicet eloquentiam penitus omnibus necessariam videamus, cum ad eam non tantum viri sed etiam mulieres et parvuli nitantur, in quantum natura permictit, volentes discretionem aliqualiter lucidare illorum qui tanquam ceci ambulant per plateas, plerunque anteriora posteriora putantes, - Verbo aspirante de celis - locutioni vulgarium gentium prodesse temptabimus, non solum aquam nostri ingenii ad tantum poculum aurientes, sed, accipiendo vel compilando ab aliis, potiora miscentes, ut exinde potionare possimus dulcissimum ydromellum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 2:1)
2. Et quia intentio nostra, ut polliciti sumus in principio huius operis, est doctrinam de vulgari eloquentia tradere, ab ipso tanquam ab excellentissimo incipientes, quos putamus ipso dignos uti, et propter quid, et quomodo, nec non ubi, et quando, et ad quos ipsum dirigendum sit, in inmediatis libris tractabimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 174:1)
Sed quia cuiuslibet operis cognitio precedere debet operationem, velut signum ante ammissionem sagipte vel iaculi, primo et principaliter qui sit iste fascis quem fasciare intendimus videamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 119:2)
1. Scientes quia rationale animal homo est et quia sensibilis anima et corpus est animal, et ignorantes de hac anima quid ea sit, vel de ipso corpore, perfectam hominis cognitionem habere non possumus:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 138:1)
quia cognitionis perfectio uniuscuiusque terminatur ad ultima elementa, sicut magister sapientum in principio Physicorum testatur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 138:2)
Igitur ad habendam cantionis cognitionem quam inhiamus, nunc diffinientia suum diffiniens sub compendio ventilemus, et primo de cantu, deinde de habitudine, et postmodum de carminibus et sillabis percontemur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 138:3)
quadrante dignam eloquentiam nare subsanno:
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam De Onaso 2:12)
Multoque melius est e duobus inperfectis rusticitatem sanctam habere quam eloquentiam peccatricem.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 9:18)
"Exhibuit Ciceronis filius patrem in eloquentia?"
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 4:8)
Gracchorum 1 eloquentiae multum ab infantia sermo matris scribitur contulisse, Hortensii 2 oratio in paterno sinu coaluit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 4:18)
Audio religiosam habere te matrem, multorum annorum viduam, quae aluit, quae erudivit infantem et post studia Galliarum, quae vel florentissima sunt, misit Romam non parcens sumptibus et absentiam filii spe sustinens futurorum, ut ubertatem Gallici nitoremque sermonis gravitas Romana condiret nec calcaribus in te sed frenis uteretur, quod et in disertissimis viris Graeciae legimus, qui Asianum tumorem Attico siccabat sale et luxuriantes flagellis vineas falcibus reprimebant, ut eloquentiae toreularia non verborum pampinis, sed sensuum quasi uvarum expressionibus redundarent.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 6:1)
intonet horrendum iam cognitione peracta.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI248)
Rara tamen merces quae cognitione tribuni non egeat.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII110)

SEARCH

MENU NAVIGATION