도구

도구

라틴어 문장 검색

Vindicis ista pati meruerunt premia fati, Iure figurantes, deceat quod semet amantes Quamlibet ad sortem mentem componere fortem.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXV. De ueruecibus et coco regis 26:9)
Cui retulisse ferunt, huc se quod fata tulerunt Sponte nec inmissum, sociis sed agentibus ipsum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXI. De leone et mure 34:5)
Sensit ut ille dolum metuensque relinquere solum Munus id oblatum, quia fit uariabile fatum, Increpuisse pecus sic dicitur, arbiter aequus:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXIII. De ceruo et equo 36:14)
Matris in occasu, patris egri denique suasu Constat id inuentum, ne mox post fata parentum Tempus deleret proprium quod nomen inheret;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXIV. De mulo, uulpe et lupo 37:8)
Solantur maesti nunc mea fata senis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, I 8:1)
Sed abite potius, Sirenes usque in exitium dulces, meisque eum Musis curandum sanandumque relinquite.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, II 2:5)
Fatum sub pedibus egit superbum
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VII 2:1)
Meministi, ut opinor, quoniam me dicturum quid facturumue praesens semper ipsa dirigebas, meministi, inquam, Veronae cum rex auidus exitii communis maiestatis crimen in Albinum delatae ad cunctum senatus ordinem transferre moliretur, uniuersi innocentiam senatus quanta mei periculi securitate defenderim.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:27)
Et propria fatum sollicitare manu?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VIII 2:1)
In hac enim de prouidentiae simplicitate, de fati serie, de repentinis casibus, de cognitione ac praedestinatione diuina, de arbitrii libertate quaeri solet, quae quanti oneris sint ipse perpendis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 1:6)
cum uero ad ea quae mouet atque disponit refertur, fatum a ueteribus appellatum est. Quae diuersa esse facile liquebit si quis utriusque uim mente conspexerit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 2:5)
nam prouidentia est ipsa illa diuina ratio in summo omnium principe constituta quae cuncta disponit, fatum uero inhaerens rebus mobilibus dispositio per quam prouidentia suis quaeque nectit ordinibus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 2:6)
Sicut enim artifex faciendae rei formam mente praecipiens mouet operis effectum et quod simpliciter praesentarieque prospexerat per temporales ordines ducit, ita deus prouidentia quidem singulariter stabiliterque facienda disponit, fato uero haec ipsa quae disposuit multipliciter ac temporaliter amministrat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 2:10)
Quodsi supernae mentis haeserit firmitati, motu carens fati quoque supergreditur necessitatem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 3:5)
Igitur uti est ad intellectum ratiocinatio, ad id quod est id quod gignitur, ad aeternitatem tempus, ad punctum medium circulus, ita est fati series mobilis ad prouidentiae stabilem simplicitatem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 3:6)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION