라틴어 문장 검색

Multa erant quae vobis mittere cupiebam, quibus lectis totam ipsam causam quae conciliis episcopalibus acta est adversus eosdem Pelagianos haereticos, diligentius et plenius nosse possetis, sed festinaverunt fratres qui ex numero vestro ad nos venerant, per quos vobis non rescripsimus ista, sed scripsimus.
(아우구스티누스, 편지들, 50. (A. D. 426 Epist. CCXIV) Domino Dilectissimo et In Christi Membris Honorando Fratri Valentino et Fratribus Qui Tecum Sunt, Augustinus In Domino salutem 5:1)
Ideo autem festinaverunt, ut apud vos agerent pascha, quo possit adiuvante domino tam sanctus dies vestram pacem quam dissensionem potius invenire.
(아우구스티누스, 편지들, 50. (A. D. 426 Epist. CCXIV) Domino Dilectissimo et In Christi Membris Honorando Fratri Valentino et Fratribus Qui Tecum Sunt, Augustinus In Domino salutem 5:4)
'Infestum' est a 'festinando' dictum;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XII 7:2)
Tunc ibi amici mei, quos rogaveram in consilium, viri exercitati atque in patrociniis et in operis fori celebres semperque se circumundique distrahentibus causis festinantes, non sedendum diutius ac nihil esse dubium dicebant quin absolvendus foret, quem accepisse pecuniam nulla probatione sollemni docebatur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, II 10:1)
Quod M. Cato differre dixit properare et festinare;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 1:1)
et quam incommode Verrius Flaccus verbi quod est festinat ἔτυμον interpretatus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 1:2)
FESTINARE et properare idem significare atque in eandem rem dici videntur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 2:1)
Aliud est ' properare,' aliud ' festinare.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 3:2)
qui multa simul incipit neque perficit, is festinat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 3:4)
' Festinat,' inquit, a fando dicitur, quoniam isti ignaviores, qui nihil perficere possunt, plus verborum quam operae habent.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 4:2)
Sed id nimis coactum atque absurdum videtur neque tanti esse momenti potest prima in utroque verbo littera, ut propter eam unam tam diversa verba festinare et fari eadem videri debeant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 5:1)
Commodius autem propiusque visum est, festinare esse quasi fessum esse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 6:1)
Nam qui multis simul rebus properandis defessus est, is iam non properat, set festinat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIV 6:2)
Quamobrem postea, cum proelio victus in ultima regni refugisset et mori decrevisset, venena violentissima festinandae necis causa frustra expertus, suo se ipse gladio transegit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XVI 6:1)
Comes Devoniae et filius suus cum Carois, et Fulfordiis, et aliis eiusdem provinciae viris eminentibus (non accersiti, sed audientes regem huic expeditioni tanto animi impetu incumbere) cum turmis et cohoritibus quas conscripserant festinabant ut primi urbi Exoniae auxiliarentur et regis ipsius copias praeverterent.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 10:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION