라틴어 문장 검색

arente in undis aliquid et peius fame hiante semper?
(세네카, Thyestes 6:1)
hic equidem Phoebo visus mihi pulchrior ipso marmoreus tacita carmen hiare lyra;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 314)
luna ministrat iter, demonstrant astra salebras, ipse Amor accensas praecutit ante faces, saeva canum rabies morsus avertit hiantis:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1612)
mollia Dircaeae pulsabunt tympana Thebae, capripedes calamo Panes hiante canent, vertice turrigero iuxta dea magna Cybebe tundet ad Idaeos cymbala rauca choros.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1714)
nec flos ullus hiat pratis, quin ille decenter impositus fronti langueat ante meae.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 233)
cumque de capessendo diademate coniuratio Marcelliniana1 coqueretur, nobilium iuventuti signiferum sese in factione praebuerat, homo adhuc novus in senectute, donec aliquando propter experimenta felicis audaciae natalium eius obscuritati dedit hiantis interregni rima fulgorem, nam vacante aula turbataque republica solus inventus est, qui ad Gallias administrandas fascibus prius quam codicillis ausus accingi mensibus multis tribunal inlustrium potestatum spectabilis praefectus escenderet, anno peracto militiae extremae terminum circa vix honoratus, numerariorum more seu potius advocatorum, quorum cum finiuntur actiones, tunc incipiunt dignitates.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Montio suo salutem 6:1)
o liber multifariam pollens, o eloquium non exilis sed subtilis ingenii, quod nec per scaturrigines hypeiholicas intumescit nec per tapinomata depressa tenuatur!
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Claudiano suo salutem 4:2)
non enim tam mediocriter intumescunt quos nostra iudicia saeculi 2 culpa 3 fortunatos putant, ut de nominibus ipsorum quandoque reminiscendis sit posteritas laboratura:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Secundino suo salutem 3:2)
ubi etiam illorum praerogativa, qui contra indolem iuniorum sola occasione praecedentis aetatis intumescebant?
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 8권, Sidonius Audaci suo salutem. 1:2)
Nec non habentur pro recurrentibus, qui pedum lege servata etsi non per singulos apices, per singula tamen verba replicantur, ut est unum distichon meum (qualia reor equidem legi multa multorum), quod de rivulo lusi, qui repentino procellarum pastus illapsu publicumque aggerem confragoso diluvio supergressus subdita viae culta inundaverat, quamquam depositurus insanam mox abundantiam, quippe quam pluviis appendicibus intumescentem nil superna venae perennis pondera inflarent.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Burgundioni suo salutem. 5:1)
abruptis etiam nunc flebile venis vulnus hiat, magnaeque patet via lubrica plagae, cum iam egomet cantus et verba medentia saevus consero.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus3)
sic piger ille gradu solitoque exutus honore firmat hians oculos animamque hostemque requirit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Leo mansuetus9)
Quis rude et abscissum miseris animantibus aequor fecit iter solidaeque pios telluris alumnos expulit in fluctus pelagoque immisit hianti audax ingenii?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri19)
nec tamen hinc mutata quies probitasve secundis intumuit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam42)
mox ut iactis sermonibus irae intumuere satis, tum vero erectus uterque exsertare umeros undamque lacessere pugnam, celsior ille gradu procera in membra simulque integer annorum, sed non et viribus infra Tydea fert animus, totosque infusa per artus maior in exiguo regnabat corpore virtus, iam crebros ictus ora et cava tempora circum obnixi ingeminant, telorum aut grandinis instar Riphaeae, flexoque genu vacua ilia fundunt.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권137)

SEARCH

MENU NAVIGATION