라틴어 문장 검색

Nihil, nisi quod meridianus somnus eximitur multumque de nocte vel ante vel post diem sumitur, et, si agendi necessitas instat, quae frequens hieme, non iam comoedo vel lyristae post cenam locus, sed illa, quae dictavi, identidem retractantur, ac simul memoriae frequenti emendatione proficitur.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 40 2:1)
A, quotiens sani capitis mentita dolores Cunctantem tardo iussit abire pede!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 198)
Illa locum taurumque diu cunctata relinquit - Sed niger in vaccae pectore livor erat;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 511)
Quod cunctata diu taurum sua vacca reliquit, Frigidus in viduo destituere toro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 520)
mittere ad hunc carmen, frondes erat addere silvis haec mihi cunctandi causa.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 27)
ergo ego, ne scribam, digitos incidere cunctor, telaque adhuc demens, quae nocuere, sequor?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 148)
nam puer impubes et adhuc non utilis armis unus de Fabia gente relictus erat, scilicet ut posses olim tu, Maxime, nasci, cui res cunctando restituenda foret.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권152)
Ergo qua licuit genitor cunctatus ad altos deducit iuvenem, Vulcania munera, currus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 10:3)
vimque minis addit manibusque expellere temptat cunctantem et placidis miscentem fortia dictis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 65:3)
sed et hunc et Persea vultu alterno spectans petat hunc ignorat, an illum, cunctatusque brevi contortam viribus hastam, quantas ira dabat, nequiquam in Persea misit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 4:2)
et ut iussos cunctari vidit, ab uno edidit haec rapta sceleratus verba securi:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 77:2)
Cunctantem longaeva manu deducit et alto admotam lecto cum traderet accipe, dixit ista tua est, Cinyra devotaque corpora iunxit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 46:12)
tum deinde cunctatus diu decernit:
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.65)
at virtus placidi moderaminis, ut levitatem prospicit obtritam monstri sub morte iacentis, intendit gressum mediocriter, os quoque parce erigit et comi moderatur gaudia vultu, cunctanti Spes fida comes succurrit et offert ultorem gladium laudisque inspirat amorem, illa cruentatam correptis crinibus, hostem protrahit et faciem laeva revocante supinat, tunc caput orantis flexa cervice resectum eripit ac madido suspendit colla capillo.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 170)
Reginam thalamo cunctantem ad limina primi Poenorum exspectant, ostroque insignis et auro stat sonipes, ac frena ferox spumantia mandit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 6:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION