라틴어 문장 검색

His dictis incensum animum inflammavit amore, spemque dedit dubiae menti, solvitque pudorem.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 3:1)
Quo sonipes ictu furit arduus altaque iactat vulneris impatiens arrecto pectore crura:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 23:10)
iam incensum ira et inflammatum cupiditate et lapsum errore significandi gratia;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 226:1)
ipse inflammatus scelere in venit, ardebant oculi, toto ex ore crudelitas eminebat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 87:4)
habet enim mens nostra sublime quiddam et erectum et impatiens superioris;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 17:1)
et, tantum abfuit, ut inflammares nostros animos;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 302:2)
Hoc obicitur Stilboni ab Epicuro et iis quibus summum bonum visum est animus inpatiens.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 9 1:1)
Et ideo ad rerum actus excitandi ac tractatione bonarum artium occupandi sumus, quotiens nos male habet inertia sui inpatiens.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 56 8:6)
Quid dicis, quo inflammati in media pericula inruant ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 82 23:5)
nunc levat in auras altior solito caput graditurque celsa, nunc reluctantis parat reserare fauces, verba nunc clauso male custodit ore maenaa impatiens dei.
(세네카, 아가멤논 13:3)
cum ad mentem bonam redierit, cum accessio illa, quae animum inflammabat, remiserit, quidni eum oderit, a quo in damnum ac periculum suum adiutus est ?
(세네카, 행복론, Liber II 57:7)
Gentes facilius est barbaras impatientesque arbitrii alieni regere, quam animum suum continere et tradere sibi.
(세네카, 행복론, Liber V 39:2)
mobilis enim et inquieta homini mens data est, nusquam se tenet, spargitur et cogitationes suas in omnia nota atque ignota dimittit, vaga et quietis impatiens et novitate rerum laetissima.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 32:2)
Et quam impatiens iuris aequi pietas Africam fuerit, cunctis apparuit;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 85:3)
Illa in primo fervore, cum maxime impatientes ferocesque sunt miseri, accessum Areo, philosopho viri sui, praebuit et multum eam rem profuisse sibi confessa est, plus quam populum Romanum, quem nolebat tristem tristitia sua facere, plus quam Augustum, qui subducto altero adminiculo titubabat nec luctu suorum inclinandus erat, plus quam Tiberium filium, cuius pietas efficiebat, ut in 1110 acerbo et defleto gentibus funere nihil sibi nisi numerum deesse sentiret.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 22:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION