도구

도구

라틴어 문장 검색

nec satis stolidae crudelitati militum fuit:
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 17:11)
adstruebamque meliora, quatenus in pectore viri iracundia materialiter regnans, quia naevo crudelitatis fuerat infecta, praetextu saltim severitatis emacularetur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 8권, Sidonius Lupo suo salutem. 4:5)
Lassa crudelitas non est vocanda clementia.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, L, M2)
Tam omnibus quam nulli ignoscere est crudelitas.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, T4)
Sed et iudicatos in partes secari a creditoribus leges erant, consensu tamen publico crudelitas postea erasa est, in pudoris notam capitis poena conversa est.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 4장 9:1)
Temptaverat et Domitianus, portio Neronis de crudelitate, sed qua et homo, facile coeptum repressit, restitutis etiam quos relegaverat.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 5장 3:2)
O Iovem Christianum et solum patris filium de crudelitate!
(테르툴리아누스, Apologeticum, 9장 5:6)
Sed ut omittam huius indignitatis retractatum, probi et integri et boni fuerint.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 11장 14:2)
Risimus et inter ludicras meridianorum crudelitates Mercurium mortuos cauterio examinantem, vidimus et Iovis fratrem gladiatorum cadavera cum malleo deducentem.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 15장 5:1)
Nec quicquam tamen proficit exquisitior quaeque crudelitas vestra;
(테르툴리아누스, Apologeticum, 50장 12:5)
Sed paulatim provecti ad tantam gratiam, ad quantam et crudelitatem, quia feriarum voluptati satis non fiebat nisi et feris humana corpora dissiparentur.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 12장 2:8)
crudelitas praecipue, et odium ueritatis, amorque mendacii, ita ut, siquis eorum mitior et ueritati aliquatenus propior uideretur, in hunc quasi Brittaniae subuersorem omnium odia telaque sine respectu contorquerentur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XIV.9)
sed nec dii nec homines aut ipsam aut stirpem a crudelitate regia vindicant:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 50:1)
spernentibus Etruscis Lucumonem exsule advena ortum, ferre indignitatem non potuit oblitaque ingenitae erga patriam caritatis, dummodo virum honoratum videret, consilium migrandi ab Tarquiniis cepit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 363:1)
tum Anci filii duo, etsi antea semper pro indignissimo habuerant se patrio regno tutoris fraude pulsos, regnare Romae advenam non modo vicinae, sed ne Italicae quidem stirpis, tum impensius iis indignitas crescere, si ne ab Tarquinio quidem ad se rediret regnum, sed praeceps inde porro ad servitia caderet, ut in eadem civitate post centesimum fere annum quod Romulus, deo prognatus deus ipse, tenuerit regnum donec in terris fuerit, id servus serva natus possideat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 415:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION