도구

도구

라틴어 문장 검색

nam pulchritudo infra pudicitiam principis fuit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CUM ANTONIO ET CLEOPATRA 9:5)
omnis enim longe nostris ab sensibus infra primorum natura iacet;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 8:2)
at contra nusquam apparent Acherusia templa, nec tellus obstat quin omnia dispiciantur, sub pedibus quae cumque infra per inane geruntur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 1:8)
et in primis, quoniam primordia tantum sunt infra nostros sensus tantoque minora quam quae primum oculi coeptant non posse tueri, nunc tamen id quoque uti confirmem, exordia rerum cunctarum quam sint subtilia percipe paucis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 5:2)
inque dies magis in montem succedere silvas cogebant infraque locum concedere cultis, prata lacus rivos segetes vinetaque laeta collibus et campis ut haberent, atque olearum caerula distinguens inter plaga currere posset per tumulos et convallis camposque profusa;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 46:4)
Ego vero frequentes a te litteras accipio, et infra:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 11:1)
quem morem secutus centum promisit per libellum in quo virgulae superductae pars ultra pecuniae defectionem protendebatur vacante infra loco.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 24:2)
et bene supra tantummodo patrem, quod ibi proprium est, et infra, quod commune est, Apollinem nominat.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 4:2)
Velocem interea superis in sedibus Opin, Unam ex virginibus sociis sacraque caterva, Conpellabat et has tristis Latonia voces Ore dabat et infra:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXII. 2:2)
dictorum tempus adesse Commemorat, deinde infra:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 34:4)
et infra:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 24:1)
et infra:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 24:3)
ego vocem reddam Tenuem et tinnulam et infra:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 13:4)
Idem infra:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 15:7)
7. Vidua post mortem mariti sui statim et sine difficultate habeat maritagium et hereditatem suam, nec aliquid det pro dote sua, vel pro maritagio suo, vel hereditate sua, quam hereditatem maritus suus et ipsa tenuerint dit obitus ipsius mariti, et maneat in domo mariti sui per quadraginta dies post mortem ipsius, infra quos assignetur ei dos sua.
(Magna Carta 9:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION