라틴어 문장 검색

frater eius Titianus et praefectus praetorii Proculus, imperitia properantes, fortunam et deos et numen Othonis adesse consiliis, adfore conatibus testabantur, neu quis obviam ire sententiae auderet, in adulationem concesserant.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER II, 33장4)
non parare arma, non adloquio exercitioque militem firmare, non in ore vulgi agere, sed umbraculis hortorum abditus, ut ignava animalia, quibus si cibum suggeras, iacent torpentque, praeterita instantia futura pari oblivione dimiserat.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER III, 36장2)
pars remigum e Batavis tamquam imperitia officia nautarum propugnatorumque impediebant;
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 16장8)
Interea Vespasianus iterum ac Titus consulatum absentes inierunt, maesta et multiplici metu suspensa civitate, quae super instantia mala falsos pavores induerat, descivisse Africam res novas moliente L. Pisone.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 38장1)
Sed habet imperitia vulgi sine discretione iudicium;
(단테 알리기에리, Epistolae 92:8)
nec valet instantia que de verbis Phylosophi 'eubuliam' pertractantis elici solet.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 17:34)
et sic, cum in propositione dicatur de fine iuris existente, non tantum apparente, instantia nulla est. Patet igitur quod querebatur.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 17:45)
Quod si contra veritatem ostensam de inparitate virium instetur, ut assolet, per victoriam David de Golia obtentam instantia refellatur;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 31:10)
Et si ferrent instantiam dicentes quod F sequitur ad C, hoc est auctoritas ad nativitatem, et pro antecedente bene infertur consequens, ut animal pro homine, dico quod falsum est:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 5:19)
Et sic instantia videtur errare secundum 'non causam ut causa'.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 5:22)
Et si quis instaret de vicarii equivalentia, inutilis est instantia;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 7:11)
qua re instantia nullam efficaciam habet.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 7:20)
Hoc munere publico mirum in modum perfunctus est, quamvis, quippe qui admodum juvenis, ideoque rerum imperitus a nonnullis putabatur, et, in primis, quia in negotiis illis ad publicarum rerum moderamen spectantibus haud multum adolescentia ejus versata erat, imperitiae diffidentia quorundam animos invaserat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.23)
"Certus autem sum, quia neque mors neque vita neque angelus neque principatus neque instantia neque futura neque fortitudo neque excelsum neque profundum neque alia creatura poterit nos separare a caritate Dei, quae est in Christo Iesu domino nostro."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:185)
Sed divinae providentiae vicit instantia, quae creditur iuvisse partum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 55:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION