라틴어 문장 검색

Nimis iracunda es.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 3, scene 222)
Nimis iracunde.
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 2, scene 4130)
Nimis iracunde.
(티투스 마키우스 플라우투스, Bacchides, act 4, scene 226)
At scin quam iracundus siem?
(티투스 마키우스 플라우투스, Bacchides, act 4, scene 228)
Mnesilochvs Petulans, protervo iracundo animo, indomito incogitato, sine modo et modestia sum, sine bono iure atque honore, incredibilis imposque animi, inamabilis inlepidus vivo, malevolente ingenio natus.
(티투스 마키우스 플라우투스, Bacchides, act 4, scene 31)
tu magnus amator mulierum es, Messenio, ego autem homo iracundus, animi perditi;
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 2, scene 148)
Nimis iracunde hercle tandem.
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 4, scene 336)
Hominem ego iracundiorem quam te novi neminem.
(티투스 마키우스 플라우투스, Mercator, act 1, scene 261)
opusne erit tibi advocato tristi, iracundo?
(티투스 마키우스 플라우투스, Miles Gloriosus, act 3, scene 177)
Nimis iracundi estis:
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 3, scene 127)
Heia, hau vostrumst iracundos esse, quod dixi ioco.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 3, scene 178)
Illuditur enim visu oculorum, illuditur auditu aurium;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 4:15)
ibit et inluserit hoc est 'ibit et inludet', tempus pro tempore:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 5911)
inludere capto et 'inludo tibi' dicimus, ut hoc loco, et 'inludo te', ut verbis virtutem inlude superbis, et 'inludo in te'. simile est et 'insulto'. quidam 'inludere' per ludum ac iocum saevire in iniuriam alicuius intellegunt, ut silvestres uri adsidue capraeque sequaces <inludunt>. 'capto' autem, quod ita Troiani putabant.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 643)
Nam cum adversarii et obtrectatores M. Caeli, quoniam erat pulchro corpore, formam eius et faciem in suspiciones inpudicitiae accerserent, inludens Cicero tam absurdam criminationem, quod formam, quam natura fecerat, vitio darent, eodem ipso errore quem inludebat sciens usus est et non paenitet, inquit, M. Caelium, non deformem esse natum, ut vel hac ipsa re, quod ita dicebat, obprobraret adversariis ac per facetias ostentaret facere eos deridiculum, quod proinde Caelio formam crimini darent, quasi arbitrium eius fuisset, quali forma nasceretur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, I 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION