라틴어 문장 검색

sic ad nos omnes fere deferunt nihil, cum absit iracundia, [dicere solent] te fieri posse iucundius, sed, cum te alicuius improbitas perversitasque commoverit sic te animo incitari ut ab omnibus tua desideretur humanitas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER PRIMVS, 13장 2:1)
illud quod tibi curae saepe esse intellexeram ne cui iniquo relinqueremus vituperandi locum qui nos ingratos esse diceret nisi illius perversitatem quibusdam in rebus quam humanissime ferremus, scito hoc nos in eo iudicio consecutos esse ut omnium gratissimi iudicaremur ;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER SECVNDVS, letter 4 1:2)
opinionis enim esse mendacium non oculorum:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 108:3)
posthac tamen cum haec [tamen] quaeremus, potius de dissensionibus tantis summorum virorum disseramus obscuritate naturae, deque errore tot philosophorum qui de [in] bonis contrariisque rebus tanto opere discrepant ut, cum plus uno verum esse non possit, iacere necesse sit tot tam nobiles disciplinas, quam de oculorum sensuumque reliquorum mendaciis et de sorite aut pseudomeno, quas plagas, ipsi contra se Stoici texuerunt.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 198:2)
si eam neglexerint, ita levis esse ut omnes intellegant non ad obtinendum mendacium, sed ad verum probandum auctoritatem adiuvare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 23장 2:10)
cum hoc confiteris, id te admisisse concedis quod ne mendacio quidem tegere possis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 26장 1:10)
quae est autem in hominibus tanta perversitas, ut inventis frugibus glande vescantur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 9장 4:1)
nunc autem, simul atque editi in lucem et suscepti sumus, in omni continuo pravitate et in summa opinionum perversitate versamur, ut paene cum lacte nutricis errorem suxisse videamur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 2:4)
Cum deinde vultu atque ipsa trepidatione mendacium prodidissem, ponere me iussit arma et malo cavere.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 82:5)
tanquam hic solus color figuram possit pervertere et non multa una oporteat consentiant [et non] ratione, ut mendacium constet.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 102:33)
Iocari ego senem poetica levitate credebam, cum ille Utinam quidem sufficeret largior scaena, id est vestis humanior, instrumentum lautius, quod praeberet mendacio fidem:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 117:2)
Itaque ut duraret inter omnes tutum mendacium, in verba Eumolpi sacramentum iuravimus:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 117:8)
Ceterum ego, etsi quotidie magis magisque superfluentibus bonis saginatum corpus impleveram putabamque a custodia mei removisse vultum Fortunam, tamen saepius tam consuetudinem meam cogitabam quam causam, et quid aiebam si callidus captator exploratorem in Africam miserit mendaciumque deprehenderit nostrum?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 125:3)
Itaque ut constaret mendacio fides, puellam quidem exoravit, ut sederet super commendatam bonitatem, Coraci autem imperavit, ut lectum, in quo ipse iacebat, subiret positisque in pavimento manibus dominum lumbis suis commoveret.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 140:8)
Quod si delata perscrutatus crimina Paterfamilias esset, si mendacium Subtiliter limasset, a radicibus Non evertisset scelere funesto domum.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta22)

SEARCH

MENU NAVIGATION