도구

도구

라틴어 문장 검색

ideoque quod vocant dualem, in illo solo genere consistit, cum apud Graecos et in verbi tota fere ratione et in nominibus deprehendatur, et sic quoque rarissimus eius sit usus, apud nostrorum vero neminem haec observatio reperiatur, quin e contrario devenere locos et conticuere omnes et consedere duces aperte nos doceant, nihil horum ad duos pertinere;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 190:2)
est etiam sua loquentibus observatio, sua scribentibus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 222:1)
itaque non ratione nititur sed exemplo, lex est loquendi sed observatio, ut ipsam analogiam nulla res alia fecerit quam consuetudo.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 236:7)
est et in dividendis verbis observatio, mediam litteram consonantem priori an sequenti syllabae adiungas:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 275:1)
cum ille eruditus, ut in oratione multa summittere, variare, disponere, ita etiam in pronuntiando suum cuique eorum, quae dicet, colori accommodare actum sciat, et, si quid sit perpetua observatione dignum, modestus et esse et videri malit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 182:2)
quidam naturalem esse rhetoricen volunt et tamen adiuvari exercitatione non diffitentur, ut in libris Ciceronis de Oratore dicit Antonius, observationem quandam esse non artem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 273:1)
aut tollatur medicina, quae ex observatione salubrium atque iis contrariorum reperta est, et, ut quibusdam placet, tota constat experimentis;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 277:2)
initium ergo dicendi dedit natura, initium artis observatio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 29:1)
homines enim, sicuti in medicina, cum viderent alia salubria, alia insalubria, ex observatione eorum effecerunt artem, ita, cum in dicendo alia utilia, alia inutilia deprehenderent, notarunt ea ad imitandum vitandumque, et quaedam rationem eorum adiecerunt ipsi quoque;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 29:2)
nam et in libris Observationum a Septimio editis adfuisse Ciceronem tali causae invenio, et ego pro regina Berenice apud ipsam eam causam dixi.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 28:2)
Cicero maxime quinque defendit, ut sit propositio, deinde ratio eius, tum adsumptio et eius probatio, quinta complexio;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 354:2)
quia vero interim et propositio non egeat rationis et adsumptio probationis, nonnunquam etiam complexione opus non sit, et quadripertitam et tripertitam et bipertitam quoque fieri posse ratiocinationem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 354:3)
quinto inducunt loco complexionem, quae aut id infert solum quod ex omnibus partibus cogitur, hoc modo, consilio igitur mundus ;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 358:1)
(sed haec est in causis et quaestione longior quam in singulis argumentis) et plerumque summa complexione, vel per enumerationem vel per brevem conclusionem, testantur, quid effecerint.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 360:4)
altera est complexio non par intentioni sed vim habens parem:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 361:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION