도구

도구

라틴어 문장 검색

Unde mane facto fratres monasterii illius, qui pridie abnuerant, diligenter ipsi petere coeperunt, ut apud se eaedem sanctae ac Deo dilectae reliquiae conderentur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XI.10)
Quod cum frequenti uoce repeteret, nec tamen ei aliquis obtemperaret, ad extremum intulit:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. VIII.8)
Non enim habent regem idem Antiqui Saxones, sed satrapas plurimos suae genti praepositos, qui ingruente belli articulo mittunt aequaliter sortes, et, quemcumque sors ostenderit, hunc tempore belli ducem omnes sequuntur, huic obtemperant;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. X. 1:10)
at quodcumque meae poterunt audere camenae, seu tibi par poterunt seu, quod spes abnuit, ultra siue minus ( certeque canent minus), omne uouemus hoc tibi, nec tanto careat mihi carmine charta.
(티불루스, Elegiae, 3권, Panegyricus Messallae8)
ergo ex industria factus ad imitationem stultitiae, cum se suaque praedae esse regi sineret, Bruti quoque haud abnuit cognomen, ut sub eius obtentu cognominis liberator ille populi Romani animus latens opperiretur tempora sua.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 574:1)
neque decretum exaudiri consulis prae strepitu et clamore poterat, neque cum decresset quisquam obtemperabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 286:2)
iam caput fieri libertatem repetentium, si se plebs comitem senatui det, et quem ad modum patres vocati non coeant in senatum, sic plebs abnuat dilectum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 408:2)
profecti cum mandata plebis patribus exposuissent, alii decemviri, quando quidem praeter spem ipsorum supplicii sui nulla mentio fieret, haud quicquam abnuere:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 585:1)
ad quarum primum strepitum velut signo accepto arma cepere Aequi ac Volsci, simul quod persuaserant iis duces, cupidi praedarum, biennio ante dilectum indictum haberi non potuisse abnuente iam plebe imperium;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 733:1)
nec abnuitur ita fuisse, si ad iudices alios itum foret;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 804:1)
adprobantibus cunctis primo Quinctius abnuere et quid sibi vellent rogitare, qui se aetate exacta tantae dimicationi obicerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 151:3)
venditum sub hasta consul in aerarium redigere quaestores iussit, tum praedicans participem praedae fore exercitum, cum militiam non abnuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 586:2)
equidem haud abnuerim Clusium Gallos ab Arrunte seu quo alio Clusino adductos;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 373:2)
principio anni aversae curae hominum sunt a bello Etrusco, quod fugientium ex agro Pomptino agmen repente inlatum in urbem attulit Antiates in armis esse Latinorumque populos iuventutem suam summisisse ad id bellum, eo abnuentes publicum fuisse consilium quod non prohibitos tantummodo voluntarios dicerent militare ubi vellent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 60:1)
abnuente ac prohibente collega temeritati me omnium potius socium quam unius prudentiae dedi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 260:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION