도구

도구

라틴어 문장 검색

Quem ad modum igitur, si quando ea, quae videtur utilitas, honestati repugnat, diiudicanda res sit, satis est supra disputatum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 155:1)
Atque totus hic locus philosophorum proprius videtur, neque orator me auctore umquam repugnabit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 53:3)
Reliqua vero etiam si adiuvant, historiam dico et prudentiam iuris publici et antiquitatis memoriam et exemplorum copiam, si quando opus erit, a viro optimo et istis rebus instructissimo, familiari meo Congo mutuabor, neque repugnabo, quo minus, id quod modo hortatus es, omnia legant, omnia audiant, in omni recto studio atque humanitate versentur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 256:1)
Huius rei scientiam si quis volet magnam quandam artem esse dicere, non repugnabo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 32:2)
Ex consentaneis et ex praecurrentibus et ex repugnantibus, ut olim Crassus adulescens:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 170:4)
Sed tantam vim habet illa, quae recte a bono poeta dicta est flexanima atque omnium regina rerum oratio, ut non modo inclinantem excipere aut stantem inclinare, sed etiam adversantem ac repugnantem, ut imperator fortis ac bonus, capere possit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 187:4)
non moveor, non obtempero, non satis facio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 301:4)
Qua re si iam me vultis esse oratorem, si etiam sat bonum, si bonum denique, non repugnabo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 84:3)
quam qui accepissent, si eidem ingenio ad pronuntiandum valuissent et se ad dicendum quoque non repugnante natura dedissent, eloquentia praestitisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 140:3)
quid est enim aliud gigantum modo bellare cum dis nisi naturae repugnare?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 7:4)
quod idem contingit adulescentibus adversante et repugnante natura.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 90:4)
Ita aut illa obnuntiatio nihil valuit aut, si, ut Appius iudicat, valuit, id valuit, ut peccatum haereat non in eo, qui monuerit, sed in eo, qui non obtemperarit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 46:2)
Phryges autem et Pisidae et Cilices et Arabum natio avium significationibus plurimum obtemperant, quod idem factitatum in Umbria accepimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 133:3)
Sin, cum auspiciis obtemperatum esset, interiturae classes non fuerunt, non interierunt fato;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 28:9)
ita aut illa obnuntiatio nihil valuit, aut si, ut Appius iudicat, valuit, id valuit ut peccatum haereat non in eo qui monuerit, sed in eo qui non obtemperarit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 46:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION