라틴어 문장 검색

Creverat opprobrium generis, foedumque patebat matris adulterium monstri novitate biformis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 16:1)
non fuit opprobrio celebrasse Lycorida Gallo, sed linguam nimio non tenuisse mero.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1203)
in Ninevitas se coactus percito gressu reflectit, quos ut increpaverat pudenda censor inputans opprobria,
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium33)
nunc ego mitibus mutare quaero tristia, dum mihi fias recantatis amica opprobriis animumque reddas.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 167)
Ille et nefasto te posuit die quicumque primum, et sacrilega manu produxit, arbos, in nepotum perniciem opprobriumque pagi;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 131)
quid tristes querimoniae, si non supplicio culpa reciditur, quid leges sine moribus vanae proficiunt, si neque fervidis pars inclusa caloribus mundi nec Boreae finitimum latus durataeque solo nives mercatorem abigunt, horrida callidi vincunt aequora navitae, magnum pauperies opprobrium iubet quidvis et facere et pati virtutisque viam deserit arduae?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 248)
nidum ponit, Ityn flebiliter gemens, infelix avis et Cecropiae domus aeternum opprobrium, quod male barbaras regum est ulta libidines.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 122)
sic ego, maioris fugiens opprobria culpae, frontis ad urbanae descendi praemia, quod si depositum laudas ob amici iussa pudorem, scribe tui gregis hunc et fortem crede bonumque.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 94)
Maenius, ut rebus maternis atque paternis fortiter absumptis urbanus coepit haberi scurra vagus, non qui certum praesepe teneret, impransus non qui civem dinosceret hoste, quaelibet in quemvis opprobria fingere saevus, pernicies et tempestas barathrumque macelli, quidquid quaesierat, ventri donabat avaro.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 1513)
idem si clamet furem, neget esse pudicum, contendat laqueo collum pressisse paternum, mordear opprobriis falsis mutemque colores?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 1619)
Tellurem porco, Silvanum lacte piabant, floribus et vino Genium memorem brevis aevi, Fescennina per hunc inventa licentia morem versibus alternis opprobria rustica fudit, libertasque recurrentis accepta per annos lusit amabiliter, donec iam saevus apertam in rabiem coepit verti iocus et per honestas ire domos impune minax, doluere cruento dente lacessiti;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 152)
' avidos vicinum funus ut aegros exanimat mortisque metu sibi parcere cogit, sic teneros animos aliena opprobria saepe absterrent vitiis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Satyricorum poetarum, ac suam praesertim, in scribendo licentiam excusat. 3:7)
pudicum, qui primus virtutis honos, servavit ab omni non solum facto, verum opprobrio quoque turpi nec timuit, sibi ne vitio quis verteret, olim si praeco parvas aut, ut fuit ipse, coactor mercedes sequerer;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Ad Maecenatem: de vera nobilitate 1:6)
siquis opprobriis dignum latraverit, integer ipse?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Fingit se cum Trebatio deliberare utrum a scribendis satyris abstineat. 1:21)
nam etiamsi vir talis, qualem esse oportet studiis moribusque praepositum, modestam habere potest etiam iuventutem, tamen vel infirmitas a robustioribus separanda est, et carendum non solum crimine turpitudinis verum etiam suspicione.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 29:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION