라틴어 문장 검색

plagae tantum cornua ad maxillas, non ad oculum convertenda sunt.
(켈수스, 의학에 관하여, 7권, VII De oculorum vitiis, quae scalpello et manu curantur. 32:5)
et, si digito pressimus, cedit humor, circumfluensque id, quod non premitur, attollit, et tamquam in vitro cornuve per scrotum apparet;
(켈수스, 의학에 관하여, 7권, XVIII De testiculorum morbis. 8:2)
Quum jam eo venit, incidi juxta anum cutis plaga lunata usque ad cervicem vesicae debet, cornibus ad coxas spectantibus paulum:
(켈수스, 의학에 관하여, 7권, XXVI De mingendi difficultate, et curatione. 13:3)
et tum scalper utrimque ad rimam agendus sic, ut lunatum sinum faciat, imaque pars ejus intus ad fracturam, cornua ad os integrum spectent.
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, IV De calvaria fracta. 16:4)
Mons latus Ionium Cypri praeruptus obumbrat, invius humano gressu, Phariumque cubile Proteos et septem despectat cornua Nili.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:27)
ille deos caelumque et sidera cornu temperat et summos dignatur figere reges;
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:43)
hispida tendebant bifido vestigia cornu, qua pistrix commissa viro.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:93)
"si talibus, inquit, creditur et nimiis turgent mendacia monstris, iam testudo volat, profert iam cornua vultur;
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:214)
sic armenta suo iam defensante iuvenco celsius adsurgunt erectae cornua matri, sic iam terribilem stabulis dominumque ferarum crescere miratur genetrix Massyla leonem.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:237)
cornua cana gelu mirantibus extulit undis Hebrus et exanguem glacie timor adligat Histrum.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:107)
nullo se cornua flectunt ordine;
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:244)
solidatam crista resurgens erexit galeam clipeique recanduit orbis et levis excussa micuit rubigine cornus.
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:137)
adripiunt naves ipsique rudentes expediunt et vela legunt et cornua summis adsociant malis;
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:319)
sic armenta boum, vastis quae turbida silvis sparsit hiems, cantus ac sibila nota magistri certatim repetunt et avitae pascua vallis inque vicem se voce regunt gaudentque fideles reddere mugitus et, qua sonus attigit aurem, rara per obscuras adparent cornua frondes.
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:153)
morte viri turbatus eques flectebat habenas totaque praeciso nutassent agmina cornu, ni celer instructa Stilicho legione secutus subsidiis peditum pugnam instaurasset equestrem.
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:235)

SEARCH

MENU NAVIGATION