라틴어 문장 검색

at ubi venit plenitudo temporis, misit Deus Filium suum, factum ex muliere, factum sub lege,
그러나 때가 차자 하느님께서 당신의 아드님을 보내시어 여인에게서 태어나 율법 아래 놓이게 하셨습니다. (불가타 성경, 갈라티아 신자들에게 보낸 서간, 4장4)
At memoria minuitur, credo, nisi eam exerceas,
하지만 나는 믿는다, 기억력은 네가 그것을 훈련시키지 않으면 감퇴한다, (마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 28:1)
At ille stultus, dum vult vocem ostendere, Emisit lato ore caseum, quem celeriter Dolosa vulpes avidis rapuit dentibus.
하지만 어리석은 그 까마귀는, 자신의 목소리를 자랑하고싶어서, 입을 넓게 벌려 치즈를 떨어뜨렸고, 교활한 여우는 재빠르게 탐욕스러운 이빨로 그것을 낚아챘다. (파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Vulpes et corvus.6)
At illi dixerunt: " Domine, ecce gladii duo hic ". At ille dixit eis: " Satis est ".
그들이 “주님, 보십시오. 여기에 칼 두 자루가 있습니다.” 하자, 그분께서 그들에게 “그것이면 넉넉하다.” 하고 말씀하셨다. (불가타 성경, 루카 복음서, 22장38)
at at!
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 1132)
at at!
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 2, scene 169)
At at!
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 4, scene 54)
Similiter et dormiendo ipsam reficere debemus, at vigilare cum oportet in ejus obsequio valeamus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:37)
IX. At vero Spiritus sancti vocabulo ipsa ejus charitas seu benignitas exprimitur, qua videlicet optime cuncta vult fieri seu disponi, et eo modo singula provenire quo melius possunt, in aliis quoque bene utens, et optime singula disponens, et ad optimum finem quoque perducens.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 10:1)
At vero cum unaquaeque trium personarum inde omnipotens dicatur, quod quidquid earum quaecunque velit efficere possit complere, non tamen necesse est eodem modo se penitus habere unam quo alteram, cum in suis proprietatibus diversae sint.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 13:14)
at vero ubi auctor est aeternus, ibi et nativitatis aeternitas est, quia sicut nativitas ab auctore est, ita et ab aeterno auctore aeterna nativitas. Item:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 34:18)
At vero ne aliquis sexus inter homines sapientiae fama caeteris praestantes, fidei nostrae testimoniis desit, illa etiam famosa Sybilla inducatur, quae nec divinitatem Verbi, nec humanitatem, nec utrumque adventum, nec utrumque judicium Verbi scribendo praetermisit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 61:1)
At non deerat et illud quod in Ecclesiastico scriptum est:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 8:2)
At nunc etiam sacerdotes Dei omissis Evangeliis et prophetis, videmus comoedias legere, amatoria Bucolicorum versuum verba cantare, tenere Virgilium;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 9:11)
At si quem profanum, ut vulgo solitum, nobis blanditiae vestrae detraherent, minus moleste ferrem dum putarem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 10:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION