라틴어 문장 검색

Quod autem pro romano Imperio perficiendo miracula Deus portenderit, illustrium autorum testimoniis comprobatur.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 11:12)
Cumque Galli, reliqua urbe iam capta, noctis tenebris confusi Capitolium furtim subirent, quod solum restabat ad ultimum interitum romani nominis, anserem ibi non ante visum cecinisse Gallos adesse atque custodes ad defensandum Capitolium excitasse Livius et multi scriptores illustres concorditer contestantur. 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 12:3)
1. Quam multis varietatibus latio dissonante vulgari, decentiorem atque illustrem Ytalie venemur loquelam;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 85:1)
4. Siquidem illustres heroes, Fredericus cesar et benegenitus eius Manfredus, nobilitatem ac rectitudinem sue forme pandentes, donec fortuna permisit humana secuti sunt, brutalia dedignantes.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 99:1)
1. Post hec veniamus ad Tuscos, qui propter amentiam suam infroniti titulum sibi vulgaris illustris arrogare videntur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 110:1)
8. Quare, omnibus presentis capituli ad iudicium comparentibus, arbitramur nec romandiolum, nec suum oppositum ut dictum est, nec venetianum esse illud quod querimus vulgare illustre.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 134:1)
Non etenim est quod aulicum et illustre vocamus:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 141:3)
qui doctores fuerunt illustres et vulgarium discretione repleti.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 141:5)
Quare, si latium illustre venamur, quod venamur in illis inveniri non potest.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 150:4)
6. Itaque, adepti quod querebamus, dicimus illustre, cardinale, aulicum et curiale vulgare in Latio quod omnis latie civitatis est et nullius esse videtur, et quo municipalia vulgaria omnia Latinorum mensurantur et ponderantur et comparantur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 157:1)
1. Quare autem hoc quod repertum est, illustre, cardinale, aulicum et curiale adicientes vocemus, nunc disponendum est:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 159:1)
Per hoc quoque quod illustre dicimus, intelligimus quid illuminans et illuminatum prefulgens:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 160:2)
et hoc modo viros appellamus illustres, vel quia potestate illuminati alios et iustitia et karitate illuminant, vel quia excellenter magistrati excellenter magistrent, ut Seneca et Numa Pompilius.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 160:3)
7. Quare ipsum illustre merito profiteri debemus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 165:1)
1. Neque sine ratione ipsum vulgare illustre decusamus adiectione secunda, videlicet ut id cardinale vocetur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 167:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION