라틴어 문장 검색

tunc veniunt risus, tum pauper cornua sumit, tum dolor et curae rugaque frontis abit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:161)
nec sua perpetuo contendant ilia risu, sed leve nescio quid femineumque sonent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 58:1)
risu concussa est altera, flere putes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 58:3)
at deus obscena nimium quoque parte paratus omnibus ad lunae lumina risus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권246)
Dulcior hic risu tunc mihi fletus erit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 10:6)
Risus abest, nisi quem visi movere dolores.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 63:9)
Intumuit numero stolidarum turba sororum, perque tot Haemonias et per tot Achaidas urbes huc venit et tali committit proelia voce:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 32:5)
Perstat in incepto stolidaeque cupidine palmae in sua fata ruit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 5:13)
nec Delius aures humanam stolidas patitur retinere figuram, sed trahit in spatium villisque albentibus implet instabilesque imas facit et dat posse moveri, cetera sunt hominis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 22:2)
Neve in me stolidae convicia fundere linguae admiremur eum, vobis quoque digna pudore obicit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 27:1)
Ante retro Simois fluet et sine frondibus Ide stabit et auxilium promittet Achaia Troiae, quam, cessante meo pro vestris pectore rebus, Aiacis stolidi Danais sollertia prosit!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 29:8)
Risit et o vatum stolidissime, falleris, inquit, altera iam rapuit!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 72:2)
est et in obscenos commixta tragoedia risus, multaque praeteriti verba pudoris habet;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1191)
barbarus hic ego sum, qui non intellegor ulli, et rident stolidi verba Latina Getae;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1018)
quamvis Saturnis Iunonibus et Cythereis, portentisque aliis fumantes consecret aras, attamen in caelum quotiens suspexit, in uno constituit ius omne deo, cui serviat ingens virtutum ratio variis instructa ministris, quae gens tam stolida est animis, tam barbara linguis, quaeve superstitio tam sordida, quae caniformem latrantemque throno caeli praeponat Anubem?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 369)

SEARCH

MENU NAVIGATION