라틴어 문장 검색

Quibus uisis laetus Antonius, cum peractam proscriptionem suam dixisset esse, quippe non satiatus modo caedendis ciuibus, sed differtus quoque, super rostra exponit.
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 19:4)
Et hic uoluit positi in rostris capitis miserabilem faciem describere, sed magnitudine rei obrutus est.
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 20:5)
Oraque magnanimum spirantia paene uirorum In rostris iacuere suis:
(세네카, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 26:1)
odore sentit, paret et tacito locum rostro pererrat;
(세네카, Thyestes 512:1)
Et mox cepit eam percutere alis et rostro et sicut interfecit eam.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 4. Secundi sapientis prima historia: Turtures 1:10)
nam quotiens Mutinam aut civilia busta Philippos aut canerem Siculae classica bella fugae, eversosque focos antiquae gentis Etruscae, et Ptolomaeei litora capta Phari, aut canerem Aegyptum et Nilum, cum attractus in urbem septem captivis debilis ibat aquis, aut regum auratis circumdata colla catenis, Actiaque in Sacra currere rostra Via;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 112)
et Veneris dominae volucres, mea turba, columbae tingunt Gorgoneo punica rostra lacu;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 314)
scilicet incesti meretrix regina Canopi, una Philippeo sanguine adusta nota, ausa Iovi nostro latrantem opponere Anubim, et Tiberim Nili cogere ferre minas, Romanamque tubam crepitanti pellere sistro, baridos et contis rostra Liburna sequi, foedaque Tarpeio conopia tendere saxo, iura dare et statuas inter et arma Mari!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1116)
miscebant usta proelia nuda sude.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 115)
Gallus at, in castris dum credita signa tuetur, concidit ante aquilae rostra cruenta suae:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 117)
rostro te premet ansa tuo.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 149)
"ego temporis auctor ducam laurigera Iulia rostra manu."
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 633)
Brenni contra arma Camillum profer ab exilio Cincinnatoque secures expulso Caesone refer flentemque parentem a rastris ad rostra roga, miseroque tumultu pelle prius, quos victa petas;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 254)
solis fise viris nec expetito naturae auxilio procul relictis promens montibus altius cacumen, non te fossa patens nec hispidarum obiectu sudium coronat agger;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium13)
non tu marmora bratteam vitrumque, non testudinis Indicae nitorem, non si quas eboris trabes refractis rostris Marmarici dedere barri figis moenibus aureasque portas exornas asaroticis lapillis;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium14)

SEARCH

MENU NAVIGATION