라틴어 문장 검색

serpentes atque videres infernas errare canes lunamque rubentem, ne foret his testis, post magna latere sepulcra.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Conqueritur Priapus Esquilinum montem veneficarum incantationibus infestari.17)
post hoc me docuit melimela rubere minorem ad lunam delecta.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Avarum inepte prodigum salse describit.17)
vento rubet aurea Phoebe et cornix plena pluviam vocat improba voce, si causas ex qualitate caeli trahunt, sane ita appellentur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 92:2)
nam si vento rubet luna, signum venti est rubor.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 93:1)
quaedam vero transgressiones et longae sunt nimis, ut superioribus diximus libris, et interim etiam compositione vitiosae, quae hoc ipsum petuntur, ut exultent atque lasciviant, quales illae Maecenatis, sole et aurora rubent plurima.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 284:3)
rigidi vero et extenti, aut languidi et torpentes, aut stupentes, aut lascivi et mobiles, et natantes et quadam voluptate suffusi, aut limi et, ut sic , , aut poscentes aliquid pollicentesve nunquam esse debebunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 223:1)
adeo illi ex alto suffusus est rubor.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 11 1:4)
numquam non coram pluribus rubuit, utique in contionibus.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 11 4:3)
Solium deinde inlatum est, in quo diu iacuit et calda subinde suffusa paulatim defecit, ut aiebat, non sine quadam voluptate, quam adferre solet lenis dissolutio non inexperta nobis, quos aliquando liquit animus.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 77 9:3)
Non suffundebatur aqua nec recens semper velut ex calido fonte currebat, nec referre credebant, in quam perlucida sordes deponerent.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 86 9:3)
detrahetur caro et suffusus sanguis discurrensque per totum;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 102 25:4)
Qualis illorum condicio dicitur, quos natura, ut ait vergilius, sedibus nostris subditos e contrario posuit, Nosque ubi primus equis Oriens adflavit anhelis, Illis sera rubens accendit lumina Vesper;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 122 2:2)
Illud melius, occupare ante quam rogemur, quia, cum homini probo ad rogandum os concurrat et suffundatur rubor, qui hoc tormentum remittit, multiplicat munus suum.
(세네카, 행복론, Liber II 4:3)
ad peiores nuntios subriguntur pili et rubor ad improba verba suffunditur sequiturque vertigo praerupta cernentis.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 8:5)
Sic itaque ira metuitur, quomodo umbra ab infantibus, a feris rubens pinna.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 62:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION