도구

도구

라틴어 문장 검색

Talia dum patri canit intemerata sacerdos, illius elatis tremefacta adsurgere vittis canities tenuesque impelli sanguine vultus, nec iam firmanti baculo nec virgine fida nititur, erectusque solo
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권251)
Tunc primum ad coetus sociaeque ad foedera mensae semper inaspectum diraque in sede latentem Oedipoden exisse ferunt vultuque sereno canitiem nigram squalore et sordida fusis ora comis laxasse manu sociumque benignos adfatus et abacta prius solacia passum, quin hausisse dapes insiccatumque cruorem deiecisse genis, cunctos auditque refertque, qui Ditem et Furias tantum et si quando regentem Antigonen maestis solitus pulsare querellis, causa latet, non hunc Tyrii fors prospera belli, tantum bella iuvant;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권117)
tunc in speciem serpentis inanem ancipiti gyro volvi frangique ruborem demonstrat dubio, patriasque inluminat umbras, ille coronatos iamdudum amplectitur ignes, fatidicum sorbens vultu flagrante vaporem.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권265)
"quid alternus voltus pallorque ruborque mutat, et obnixi frangunt mala murmura dentes?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권174)
"haec tibi canities, haec sunt calcanda, nefande, ubera, perque uterum sonipes hic matris agendus, parce:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권178)
veteri stat sordida tabo utraque canities, et durus sanguine crinis obnubit furiale caput;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권314)
Ruborem amico excutere amicum est perdere.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 669)
Albus hiemi ob nives Candidas, russeus aestati ob solis ruborem voti erant.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 9장 2:13)
Sunt et cocleae satis superque abundantes, quibus tinctura coccinei coloris conficitur, cuius rubor pulcherrimus nullo umquam solis ardore, nulla ualet pluuiarum iniuria pallescere;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. I. 2:4)
e quibus Ecgberct, sicut mihi referebat quidam ueracissimus et uenerandae canitiei presbyter, qui se haec ab ipso audisse perhibebat, cum se aestimaret esse moriturum, egressus est tempore matutino de cubiculo, in quo infirmi quiescebant, et residens solus in loco oportuno, coepit sedulus cogitare de actibus suis, et conpunctus memoria peccatorum suorum faciem lacrimis abluebat, atque intimo ex corde Deum precabatur, ne adhuc mori deberet, priusquam uel praeteritas neglegentias, quas in pueritia siue infantia commiserat, perfectius ex tempore castigaret, uel in bonis se operibus habundantius exerceret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXVII. 1:3)
dum mihi nunc pro auro et margaritis, de collo rubor tumoris ardorque promineat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XVII [XIX]. 3:2)
Anno DCCXXXIIII, luna sanguineo rubore perfusa, quasi hora integra II.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, [BAEDAE CONTINUATIO.]9)
non festa luce madere est rubor, errantes et male ferre pedes.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 120)
minorem quippe ruborem fore in iuris iniquitate quam si per indignitatem ipsorum praetereantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 389:2)
Masinissae haec audienti non rubor solum suffusus, sed lacrimae etiam obortae;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 194:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION