라틴어 문장 검색

Ad quem finem prudentiores ex honoratis semper in scenam introducunt aliquem in quem invidiam, in se alias incursuram, derivent, quandoque in ministros et servos, quandoque in collegas et socios, aut in alios quosdam eam reiicientes.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, IX. DE INVIDIA 13:4)
Nequam apud Italos iactatur proverbium, tanto buon, che val niente, adeo bonus, ut ad nihil bonus.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XIII. DE BONITATE ET BONITATE NATIVA 1:17)
quam volumus licet, patres conscripti, nos amemus, tamen nec numero Hispanos, nec robore Gallos, nec calliditate Poenos, nec artibus Graecos, nec denique hoc ipso huius gentis et terrae domestico nativoque sensu Italos ipsos et Latinos, sed pietate ac religione, atque hac una sapientia, quod deorum immortalium numine omnia regi gubernarique perspeximus, omnes gentes nationesque superavimus.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XVI. DE ATHEISMO 1:48)
Principes enim, propter distantiam et sublimitatem fortunarum suarum a fortunis servorum et subditorum suorum, fructum hunc decerpere nequeunt, nisi forte (quo eum melius colligant) aliquos evehant et promoveant qui sint sibi tanquam socii et aequales, id quod saepenumero non sine praeiudicio fit.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXVII. DE AMICITIA 3:4)
Item prompta sit ed alacris ad auxilia mittenda sociis suis et foederatis, id quod perpetuum erat apud Romanos.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXIX. DE PROFERENDIS FINIBUS IMPERII 12:7)
Diverbium habentur apud Italos sospetto licentia fede, quasi suspicio fidei missionem daret, cum potius fidem accendere deberet ut seipsam liberaret.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXI. DE SUSPICIONE 1:28)
Itali ex ipsis nonnullas notant quales quis minime putaret.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXVIII. [ = English XL] DE FORTUNA 2:12)
Deque sua parte clam iecit in illius arte, Vasque suo texit uelamine sicque recessit, Rursus ut huc tandem uenientibus hic ad eandem Cercior accedat, socio pars altera cedat.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VII. De fraudulento, qui sua fraude decipitur 8:2)
"Horrea cuiusdam cum muribus ipse quibusdam Ingrediens quondam, uas plenum semine quoddam Cum sociis scandi, nec erat locus hic penetrandi;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, X. De columba, mure, coruo, testudine et capreolo 11:9)
Cuius molliti bubones famine miti, Hunc secretorum socium fecere suorum, Crebroque ducebant, ubi nidificare uolebant.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XI. De bubonibus et coruis 12:18)
Gaudia tanta pulex fore maxima commoda ducens, Postulat, temporum socius sit ut ipse bonorum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XV. De rege et duobus pulicibus 16:3)
Callidus, huc docte ueniens ea tollere nocte, Gesserat ex toto, socio procul inde remoto.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XX. De fure in testimonium arborem inuocante 21:8)
"Aeris hic inuenti socius tibi nocte silenti Improbus huc uenit, clam prorsus et illud ademit".
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XX. De fure in testimonium arborem inuocante 21:22)
Namque prius pactum recolentes tam male fractum, Condicione pari cuiquam timuere iugari, Tuta fides ueri cum nusquam possit haberi, In iam promissis etiam iurantibus ipsis, Atque supradicti tamen hii periere relicti, Nam quia cesserunt a foedere, quod pepigerunt, Nec sociae morti cogerunt pectore forti.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXV. De ueruecibus et coco regis 26:8)
a socio et amico de iniustitia et de loco, in quo habitas,
(불가타 성경, 집회서, 41장23)

SEARCH

MENU NAVIGATION