라틴어 문장 검색

at generum famula solatur Achaea.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권213)
venit attonitae Cadmeius heros obvius, et raptam lacrimis gaudentibus implet solaturque tenens, atque inter singula matrem, matrem iterat, nunc ipsam urgens, nunc cara sororum pectora, eum mixta fletus anus asperat ira:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권235)
comites tenuere, socerque castigat bellique vices ac fata revolvens solatur tumidum, longeque a corpore caro paulatim, unde dolor letique animosa voluntas, amovet ac tacite ferrum inter verba reponit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권46)
"labimur, i, miseram, Dorceu, solare parentem."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권380)
"quiane ante duci bene credita nostro consilia et monitus, cum perfida bella vetarem?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권259)
abducunt comites famulaeque perosam solantes thalamoque tenent, sedet eruta multo ungue genas;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권371)
diffugiunt famuli, et regem solatur haruspex, ipse instaurari sacrum male fortis agique imperat, et magnos ficto premit ore timores, qualis ubi implicitum Tirynthius ossibus ignem sensit et Oetaeas membris accedere vestes, vota incepta tamen libataque tura ferebat durus adhuc patiensque mali;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권103)
"vivisne an adhuc manet ira superstes, perfide, nec sedes umquam meriture quietas?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권306)
"modo perfida regna fortunaeque locum nostrae, miserande, subisti, et tibi iam fas est regum calcare ruinas?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권368)
Qui uidelicet Albanus, paganus adhuc, cum perfidorum principum mandata aduersum Christianos saeuirent, clericum quendam persecutores fugientem hospitio recepit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII.4)
Siquidem post haec ipse, de quo diximus, rex Anglorum fortissimus Aedilfrid collecto grandi exercitu ad ciuitatem Legionum, quae a gente Anglorum Legacaestir, a Brettonibus autem rectius Carlegion appellatur, maximam gentis perfidae stragem dedit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. II. 2:1)
Sicque conpletum est praesagium sancti pontificis Augustini, quamuis ipso iam multo ante tempore ad caelestia regna sublato, ut etiam temporalis interitus ultione sentirent perfidi, quod oblata sibi perpetuae salutis consilia spreuerant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. II. 2:10)
Nec supernae flagella districtionis perfido regi castigando et corrigendo defuere;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. V. 1:9)
Unde cunctis placuit regum tempora computantibus, ut, ablata de medio regum perfidorum memoria, idem annus sequentis regis, id est Osualdi, uiri Deo dilecti, regno adsignaretur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. I. 1:10)
Nam et suam gentem ab hostili paganorum depopulatione liberauit, et ipsam gentem Merciorum finitimarumque prouinciarum, desecto capite perfido, ad fidei Christianae gratiam conuertit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXIV. 2:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION