라틴어 문장 검색

etiam illa fortuita aderant omnia, vocis iucunditas claritasque, oris suavitas et in utracunque lingua, tanquam ad ear demum natus esset, expressa proprietas omnium litterarum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 12:1)
orationis autem ipsius tanquam armorum est vel ad usum comminatio et quasi petitio vel ad venustatem ipsa tractatio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 34:2)
unus si dicere palam parum tutum est, alter si non decet, tertius qui venustatis modo gratia adhibetur et ipsa novitate ac varietate magis, quam si relatio sit recta, delectat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 112:2)
sed contingit, ut aliqui sensus vehemens et acer venustatem aliquam non eadem ex voce non dissona accipiat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 226:6)
dubito scientia rerum an scriptorum copia an eloquendi suavitate an inventionum acumine an varietate operum clariorem . nam in Theophrasto tam est loquendi nitor ille divinus, ut ex eo nomen quoque traxisse dicatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 84:2)
nam opus est omnibus sicut non oris modo suavitate, sed narium quoque, per quas quod superest vocis egeritur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 163:5)
conciliatio fere aut commendatione morum, qui nescio quomodo ex voce etiam atque actione , aut orationis suavitate constat;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 301:3)
si misericordia commovendos, flexum vocis et flebilem suavitatem, qua praecipue franguntur animi, quaeque est maxime naturalis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 317:4)
Non audeo te eo usque producere, ut fabellas quoque et Aesopeos logos, intemptatum Romanis ingeniis opus, solita tibi venustate conectas.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 44:1)
corporis magnitudo conspicua, suauitas ualentissimae uocis - quamuis haec inter se raro coeant, ut eadem uox et dulcis sit et solida - pronuntiatio quae histrionem posset producere, nec tamen quae histrionis posset uideri.
(세네카, Excerpta Controversiae, book 3, chaper pr 3:6)
laetitiam censura manet terrorque pudore crescit, et invita superat virtute venustas.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 5)
mitis dat signa venustas, annue:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 253)
nitet insidiosa superbum effigies vivitque anima pereunte venustas;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium5)
hunc olim perorantem et rhetorica sedilia plausibili oratione frangentem socer eloquens ultro in familiam patriciam adscivit, licet illi ad hoc, ut sileam de genere vel censu, aetas venustas pudor patrocinarentur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Sapaudo suo salutem 2:1)
deus bone, quae viro censura cum venustate, si quid vel 1 deliberet forte vel suadeat!
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Sulpicio suo salutem 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION