라틴어 문장 검색

itaque senatus Romae decrevit ut P. Cornelius praetor litteras Capuam ad consules mitteret, dum Hannibal procul abesset nec ulla magni discriminis res ad Capuam gereretur, alter eorum, si ita videretur, ad magistratus subrogandos Romam veniret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 615:2)
et quia multis locis comprimendi tumultus erant qui temere oriebantur, placuit omnes qui dictatores, consules censoresve fuissent cum imperio esse, recessisset a muris hostis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 138:2)
et censores hic annus habuit L. Veturium Philonem et P. Licinium Crassum, maximum pontificem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 93:1)
Crassus Licinius nec consul nec praetor ante fuerat quam censor est factus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 93:2)
sed hi censores neque senatum legerunt neque quicquam publicae rei egerunt:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 94:1)
per eos dies et censoribus creandis Q. Fulvius consul comitia habuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 170:1)
creati censores, ambo qui nondum consules fuerant, M. Cornelius Cethegus, P. Sempronius Tuditanus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 170:2)
ii censores ut agrum Campanum fruendum locarent ex auctoritate patrum latum ad plebem est plebesque scivit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 171:1)
senatus lectionem contentio inter censores de principe legendo tenuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 172:1)
ceterum Cornelius morem traditum a patribus sequendum aiebat, ut qui primus censor ex iis qui viverent fuisset, eum principem legerent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 173:1)
mediis ad censores, non ad senatum notionem de eo pertinere dicentibus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 379:1)
L. Veturius et P. Licinius censores eum tonderi et squalorem deponere et in senatum venire fungique aliis publicis muneribus coegerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 508:1)
hoc eodem anno et lustrum conditum est a censoribus P. Sempronio Tuditano et M. Cornelio Cethego.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 539:1)
lustrum a censoribus conditum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXVII Periocha10)
itaque Q. Fulvius, qui consul quater et censor fuerat, postulavit a consule ut palam in senatu diceret permitteretne patribus ut de provinciis decernerent, staturusque eo esset quod censuissent, an ad populum laturus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 687:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION