라틴어 문장 검색

hinc parvus inter pignora curiae contentus artae lumine purpurae crescis, sed immensos labores indole patricia secutus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Septimium Severum14)
fratris moribunda levabat membra solo Periphas - nil indole clarius illa nec pietate fuit - , laeva marcentia colla sustentans dextraque latus;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권247)
iam tarda manus, iam debile ferrum et caligantes nimiis successibus irae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권118)
Quam miserum officium est, quod successum non habet!
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 597)
Erant inter hos duo iuuenes magnae indolis de nobilibus Anglorum, Edilhun et Ecgberct, quorum prior frater fuit Ediluini, uiri aeque Deo dilecti, qui et ipse aeuo sequente Hiberniam gratia legendi adiit, et bene instructus patriam rediit, atque episcopus in prouincia Lindissi factus, multo ecclesiam tempore nobilissime rexit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXVII. 1:1)
De cuius statu uitae, ut ad priora repedantes, paucis, quae sunt gesta, memoremus, cum esset puer bonae indolis, atque aetatem moribus transiens, ita se modeste et circumspecte in omnibus gereret, ut merito a maioribus quasi unus ex ipsis amaretur, ueneraretur, amplecteretur, ubi XIIIIum aetatis contigit annum, monasticam saeculari uitam praetulit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIX. 1:9)
cum bonis potius ominibus votisque et precationibus deorum dearumque, si, ut poetis, nobis quoque mos esset, libentius inciperemus, ut orsis tantum operis successus prosperos darent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 15:1)
tantisper tutela muliebri - tanta indoles in Lavinia erat - res Latina et regnum avitum paternumque puero stetit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 36:3)
forte et Numitori, cum in custodia Remum haberet audissetque geminos esse fratres, comparando et aetatem eorum et ipsam minime servilem indolem tetigerat animum memoria nepotum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 63:3)
haud displicet res Tullo, quamquam cum indole animi spe victoriae ferocior erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 241:1)
iuvenis evasit vere indolis regiae, nec, cum quaereretur gener Tarquinio, quisquam Romanae iuventutis ulla arte conferri potuit, filiamque ei suam rex despondit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 410:3)
nolle inultos hostes, nolle successum non patribus, non consulibus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 497:3)
gaudere etiam multo successu Fabiis audaciam crescere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 557:3)
T. Quinctius Capitolinus, qui ter consul fuerat, cum multa referret sua familiaeque decora, adfirmabat neque in Quinctia gente neque in civitate Romana indolem tam maturae virtutis unquam exstitisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 139:1)
aventini Sacrique montis admonebat, ut ubi libertas parta esset paucis ante mensibus, eo imperium inlibatum referrent, ostenderentque eandem indolem militibus Romanis post exactos decemviros esse quae ante creatos fuerit, nec aequatis legibus imminutam virtutem populi Romani esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 675:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION