라틴어 문장 검색

Felicitas expostulat ut sciamus finire quasdam necessitates quae nos attonant, sic parati ad multiplices facultates amplectendas quas vita nobis praebet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 284:6)
interea dum torta vagos ligat infula crines fatalesque adolet prunas innupta sacerdos, fertur per medias ut publica pompa plateas pilento residens molli, seque ore retecto inputat attonitae virgo spectabilis urbi.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2375)
It mare per medium Dominus fluctusque liquentes calce terens iubet instabili descendere cumba discipulum, sed mortalis trepidatio plantas mergit;
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), Per mare ambulat Christus1)
haec tua, Marcion, gravis et dialectica vox est, immo haec attoniti phrenesis manifesta cerebri.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 142)
vidit et ipse satelles avem feminae ab ore meare palam, obstupefactus et adtonitus prosilit et sua gesta fugit, lictor et ipse fugit pavidus.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Eulaliae Beatissimae Martyris.49)
maerore attoniti atque oculis rimantibus ibant, inplebantque sinus visceribus laceris.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.39)
"quam pudet, o Mavors et virtus conscia, talem contra stare aciem ferroque lacessere nugas, et cum virgineis dextram conferre choreis, Iustitia est ubi semper egens et pauper Honestas, arida Sobrietas, albo Ieiunia vultu, sanguine vix tenui Pudor interfusus, aperta Simplicitas et ad omne patens sine tegmine vulnus, et prostrata in humum nec libera iudice sese Mens Humilis, quam degenerem trepidatio prodit!"
(프루덴티우스, Psychomachia, section 163)
attonitis ducibus perturbatisque maniplis nutabat virtutum acies errore biformis portenti, ignorans quid amicum credat in illo quidve hostile notet:
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1158)
" Talibus attonitus visis et voce deorum - nec sopor illud erat, sed coram adgnoscere voltus velatasque comas praesentiaque ora videbar;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 10:17)
Ardet abire fuga dulcisque relinquere terras, attonitus tanto monitu imperioque deorum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 12:2)
Attonitis haesere animis, superosque precati Trinacrii Teucrique viri;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 20:6)
Tum vero attonitae monstris actaeque furore conclamant, rapiuntque focis penetralibus ignem;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 24:24)
Neque enim ante dehiscent attonitae magna ora domus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 3:11)
Tum quorum attonitae Baccho nemora avia matres insultant thiasis (neque enim leve nomen Amatae), undique collecti coeunt Martemque fatigant.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 24:5)
Illam omnis tectis agrisque effusa iuventus turbaque miratur matrum et prospectat euntem, attonitis inhians animis, ut regius ostro velet honos levis umeros, ut fibula crinem auro internectat, Lyciam ut gerat ipsa pharetram et pastoralem praefixa cuspide myrtum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 39:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION