도구

도구

라틴어 문장 검색

eandem semper faciem servabit, placidam, inconcussam, quod facere non posset, si tristitiam reciperet.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 23:2)
Tristitia inhabilis est ad dispiciendas res, utilia excogitanda, periculosa vitanda, aequa aestimanda ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 25:3)
Non est quod ad quasdam feminas respicias, quarum tristitiam semel sumptam mors finivit (nosti quasdam, quae amissis filiis imposita lugubria numquam exuerunt). A te plus exigit vita ab initio fortior ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 110:1)
nam et nihil illam a pietate deterruit et nihil in tristitia supervacua stultaque detinuit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 115:4)
Illa sanabunt vulnus tuum, illa omnem tristitiam tibi evellent.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 119:2)
Ab his ad nepotes quoque respice - Marcum blandissimum puerum, ad cuius conspectum nulla potest durare tristitia ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 125:1)
Nam si quicquam tristitia profecturi sumus, non recuso quicquid lacrimarum fortunae meae superfuit tuae fundere ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 7:3)
Si quando te domum receperis, tune erit tibi metuenda tristitia.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 42:2)
naturale est enim, ut semper animus ab eo refugiat, ad quod eum tristitia rever- titur.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 114:2)
Haec magnitudo animi tui vetuit me ad sexum tuum respicere, vetuit ad vultum, quem tot annorum continua tristitia, ut semel obduxit, tenet.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 6:1)
Illa in primo fervore, cum maxime impatientes ferocesque sunt miseri, accessum Areo, philosopho viri sui, praebuit et multum eam rem profuisse sibi confessa est, plus quam populum Romanum, quem nolebat tristem tristitia sua facere, plus quam Augustum, qui subducto altero adminiculo titubabat nec luctu suorum inclinandus erat, plus quam Tiberium filium, cuius pietas efficiebat, ut in 1110 acerbo et defleto gentibus funere nihil sibi nisi numerum deesse sentiret.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 22:1)
eat omnis inter luctus dies, noctem sine somno tristitia consumat ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 34:2)
Manet quidem tibi, Marcia, etiamnunc ingens tristitia et iam videtur duxisse callum, non illa concitata, qualis initio fuit, sed pertinax et obstinata ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 43:1)
Si maximum illud ultra quod nihil habent iratae leges ac saevissimi domini quod minentur, in quo imperium suum fortuna consumit, aequo placidoque animo accipimus et scimus mortem malum non esse, ob hoc ne iniuriam quidem, multo facilius alia tolerabimus, damna et dolores, ignominias, locorum commutationes, orbitates, discidia, quae sapientem, etiam si universa circumveniant, non mergunt, nedum ut ad singulorum impulsus maereat.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 45:3)
Ex eo procursus illorum tumultusque vehementes sunt, metus autem sollicitudinesque et tristitia et ira non sunt, sed his quaedam similia.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 23:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION