도구

도구

라틴어 문장 검색

nam tumidos et corruptos et tinnulos et quocunque alio cacozeliae genere peccantes certum habeo non virium sed infirmitatis vitio laborare, ut corpora non robore sed valetudine inflantur et recto itinere lassi plerumque devertunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 40:1)
ne id quidem inutile, etiam corruptas aliquando et vitiosas orationes, quas tamen plerique iudiciorum pravitate mirantur, legi palam ostendique in his, quam multa impropria, obscura, tumida, humilia, sordida, lasciva, effeminata sint;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 97:1)
an si quis ingenio corruptus ac tumidus, ut plerique sunt, incident, in hoc eum ire patiemur?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 137:1)
sed certe sint grandia et tumida, non stulta etiam et acrioribus oculis intuenti ridicula:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 154:2)
quod alibi magnificum, tumidum alibi, et quae humilia circa res magnas, apta circa minores videntur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 82:2)
nam et tumida et pusilla et praedulcia et abundantia et arcessita et exultantia sub idem nomen cadunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 119:2)
et cum iis felicissime cessit imitatio, verbis atque numeris sunt non multum differentes, vim dicendi atque inventionis non adsequuntur, sed plerumque declinant in peius et proxima virtutibus vitia comprehendunt fiuntque pro grandibus tumidi, pressis exiles, fortibus temerarii, laetis corrupti, compositis exultantes, simplicibus negligentes.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 149:2)
quid fuisset tumidius, si accipiendum criminis loco negasset Cicero equitis Romani esse filium, se defendente?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 29:3)
moveaturne quisquam eius fortuna, quem tumidum ac sui iactantem et ambitiosum institorem eloquentiae in ancipiti sorte videat?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 51:1)
mihi orationis differentiam fecisse et dicentium et audientium videntur, quod Attici limati quidam et emuncti nihil inane aut redundans ferebant, Asiana gens tumidior alioqui atque iactantior vaniore etiam dicendi gloria inflate est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 183:1)
sic erunt magna non nimia, sublimia non abrupta, fortia non temeraria, severa non tristia, gravia non tarda, laeta non luxuriosa, iucunda non dissoluta, grandia non tumida.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 246:1)
Si utique vis verborum ambiguitates diducere, I hoc nos doce, beatum non eum esse, quem vulgus appellat, ad quem pecunia magna confluxit, sed illum, cui bonum omne in animo est, erectum et excelsum et mutabilia calcantem, qui neminem videt, cum quo se conmutatum velit, qui hominem ea sola parte aestimat, qua homo est, qui natura magistra utitur, ad illius leges conponitur, sic vivit, quomodo illa praescripsit, cui bona sua nulla vis excutit, qui mala in bonum vertit, certus iudicii, inconcussus, intrepidus, quem aliqua vis movet, nulla perturbat, quem fortuna, cum quod habuit telum nocentissimum vi maxima intorsit, pungit, non vulnerat, et hoc raro.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 45 9:1)
apparet animum quoque nihil habere supervacui, nihil tumidi.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 59 5:5)
Vix effici toto saeculo potest, ut vitia tam longa licentia tumida subigantur et iugum accipiant, nedum, si tam breve tempus intervallis caedimus.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 7, letter 69 5:1)
ille qui superbus atque inpotens et fiducia virium tumidus ait:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 80 7:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION