도구

도구

라틴어 문장 검색

si autem esse desierit, nec veram fuisse cum videretur existere. Ivo.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:34)
sed nec eum verae amicitiae gustasse delicias qui vel laesus desiit diligere quem semel amavit.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:39)
"Amicitia quae desinere potest, numquam vera fuit" (Epist.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:43)
Nec mirum si inter ethnicos verae virtutis rari fuerunt sectatores, qui virtutum largitorem et Dominum nesciebant, de quo scriptum est:
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:1)
Nonne, secundum tullianam diffinitionem, verae amicitiae virtute pollebant, de quibus scriptum est:
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:5)
Patiamur tamen ut propter quamdam quae in affectibus sentitur similitudinem, etiam illae amicitiae quae verae non sunt, amicitiae nuncupentur;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:38)
dum tamen ab illa quae spiritalis est, et ideo vera, certis indiciis distinguantur.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:39)
Attamen huius amicitiae vitiosae principium quosdam plerumque ad quamdam verae amicitiae provehit portionem;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:19)
Attamen vera amicitia nullo modo dicenda est, quae commodi temporalis causa suscipitur, et servatur.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:21)
Amicitia enim spiritalis quam veram dicimus, non utilitatis cuiusque mundialis intuitu, non qualibet extra nascente causa, sed ex propriae naturae dignitate, et humani pectoris sensu desideratur;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:22)
In ipsa namque vera amicitia itur proficiendo, et fructus capitur perfectionis illius dulcedinem sentiendo.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:27)
Amicitiae, ut mihi videtur, primum ipsa natura humanis mentibus impressit affectum, deinde experientia auxit, postremo legis auctoritas ordinavit.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:2)
quae amicitiae pulcherrimo nomine palliata, lege et praeceptis a vera amicitia fuerant distinguenda;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:4)
amicitia quae desinere potest, numquam vera fuit.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:35)
Sed, ut verum fatear, hinc tota ista aviditas et impatientia tota descendit, quod schedulam ipsam ante hoc triduum repertam et tibi traditam, a quibusdam accepi.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:26)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION