라틴어 문장 검색

nam, ut ait Seneca, "sunt quædam, quæ non videntur bona esse, et sunt;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 159:5)
et sunt, quæ videntur, et non sunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 159:6)
Sicut enim "non videtur dejerare quiex concessa causa deserit jusjurandum, " ut lex dicit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 162:7)
" Quare hujusmodi juramenta, quæ dicunturpræcisa, videntur mala ideo quod in aliquibus sunt mutanda.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 162:10)
" Et licet videatur tibi, te bene essetutum et in tuto loco, nihilominus tamen tibi cavere debes.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 189:13)
"Pericula timidus, etiam quæ non sunt, videt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 190:13)
Videamus itaque secundum Tullium in primis, quid in hac re verum sincerumquesit;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 207:1)
Sed videamus et inquiramus, quis estu, et qui et quot et quales sint illi, quos dicis esse tuos amicos.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 209:2)
Secundo videamus super prædicto verbo consentaneum, utrumconsilium, quod recipisti, videlicet de vindicta facienda, consentaneumsit rationi, an non.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 210:1)
Tertio vero super eodem verbo consentaneum videamus, utrum voluntastua vel consilium consentiat possibilitati tuæ vel potentiætuæ, an non.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 213:1)
Si extendas brachium, videas, ne tibi latus denudetur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:16)
Sequitur videre examinationem super tertio verbo, ubi dixi consequens, super quo breviter notabis, quod ad vindictam, quam facere vis, consequensest alia vindicta, periculum et guerra;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 215:1)
Quinto videamus examinationem super illo verbo quæ eujusquerei causa sit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 217:1)
Permissiva est Dei voluntas, quandoalicui indigno denegat gratiam suam, avertendo faciem suam ab eo propterpeccata sua, et ita subtrahendo illam quodammodo videtur permittere taliindigno peccare, atque per alios peccatores permittit eum puniri:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:7)
In verbis planis et suavibus me semper videris inducere, ut a vindicta me debeam abstinere, monstrando pericula, quæ mihipossent evenire.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION