라틴어 문장 검색

Peroportune adfuistis, inquit, adsertorem quaerenti.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 5:2)
nullam esse in villa sua scropham nisi istam, inquit, quae in centonibus iacet:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 30:9)
Casusne, inquit, hos omnes ad te, Praetextate, contraxit, an altius quiddam cui remotis arbitris opus sit cogitaturi ex disposito convenistis?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 4:2)
Si aut me, inquit, Evangele, aut haec innocentiae lumina cogitasses, nullum inter nos tale secretum opinarere, quod non vel tibi vel etiam vulgo fieri dilucidum posset, quia neque ego sum inmemor nec horum quemquam inscium credo sancti illius praecepti philosophiae, sic loquendum esse cum hominibus, tamquam dii audiant;
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 6:1)
Inter haec Evangelus petitu omnium temperatus: M. Varronis, inquit, librum vobis arbitror non ignotum ex saturis Menippeis qui inscribitur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 12:1)
Hoc, inquit, nobis praesentia vestra praestabit, ut et Musas inpleamus et Gratias, quas ad festum deorum omnium principis aequum est convenire.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 13:2)
In hoc, inquit, Saturni cultu, quem deorum principem dicitis, ritus vester ab Aegyptiorum religiosissima gente [dissentit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 14:1)
Cicero, inquit, non Ianum sed Eanum nominat, ab eundo.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 11:4)
Nostri, inquit, maiores, velut bene multa instituere, hoc optime.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 3:3)
unde et Augustus huius, inquit, rei opinionem secutus in legibus iudiciariis triduo servari ferias iussit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 4:2)
Hoc quidem, inquit, iam ferre non possum, quod Praetextatus noster in ingenii sui pompam et ostentationem loquendi vel paulo ante honori alicuius dei adsignari voluit quod servi cum dominis vescerentur, quasi vero curent divina de servis aut sapiens quisquam domi suae contumeliam tam foedae societatis admittat, vel nunc Sigillaria, quae lusum reptanti adhuc infantiae oscillis fictilibus praebent, temptat officio religionis ascribere, et quia princeps religiosorum putatur, nonnulla iam et superstitionis admiscet, quasi vero nobis fas non sit Praetextato aliquando non credere.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 1:2)
Novi, inquit Diogenes, hominibus liberis imperare.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 43:2)
Accipe, inquit, liberos meos quibus imperes.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 44:1)
Die quidem hic, inquit, intercalaris, antequam quintus annus incipiat, inserendus cum Aegypti matris artium ratione consentit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 1:2)
Non solum tibi, inquit, Hore, cum sis Aegypto oriundus, sed ne nobis quidem, quibus origo Romana est, erubescendum puto quaerere quod quaesitu dignum omnes veteres putaverunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION