라틴어 문장 검색

Deus enim summe potens et summe bonus, sibi ipsi sufficiens bonum est;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:3)
Vicina enim est virginitati viduitas;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:25)
Neque enim ideo pudicitia coniugalis virtus non est, quia praecellit continentia vidualis, quibus licet sancta praeferatur virginitas, earum tamen gratiam non oblitterat.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:28)
Quis enim patienter sustineat tota die nescio quos exactores pharaonis tui habere copiam;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:54)
Ibi enim semper me cum est;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:18)
non enim requiescit spiritus meus donec conspectis omnibus et quid illi disputationi desit advertens, ea quae mihi vel mens propria, vel inspiratio occulta suggesserit esse quaerenda, ad tuae paternitatis examen proferam, aut reprobanda, aut admittenda, aut exponenda.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:28)
Cum enim res tanta sit, ut certis rationibus visus es comprobasse;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:37)
Habet enim fructum vitae praesentis quae nunc est et futurae.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 1:4)
Ipsa enim omnes virtutes sua condit suavitate, vitia sua virtute confodit, adversa temperat, componit prospera;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 1:5)
Non enim validior vel efficacior vel praestantior est vulneribus nostris in omnibus temporalibus medicina, quam habere qui omni incommodo occurrat compatiens, omni commodo occurrat congratulans;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:7)
Tantus enim amicos honos, memoria, laus desiderium que prosequitur, ut et eorum vita laudabilis, et mors pretiosa iudicetur.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:17)
Non enim fit oris attactu, sed mentis affectu;
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:13)
Quamdiu enim quemquam ex studio malum delectat, quamdiu honestis inhonesta praeponit, quamdiu ei voluptas gratior est puritate, temeritas moderatione, adulatio correptione;
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:37)
Foedus est enim amor, nec amicitiae nomine dignus, quo turpe aliquid exigitur ab amico, quod necesse est eum facere, qui necdum vitiis aut sopitis aut depressis, ad quaelibet illicita, vel illicitur vel impellitur.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:40)
Nulla enim excusatio peccati est, si amici causa peccaveris.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:42)

SEARCH

MENU NAVIGATION