도구

도구

라틴어 문장 검색

Absit enim ut eorum quemquam amare concesserim, qui amicitiam quaestum putant;
(DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 2:4)
Necdum enim quid sit amicitia didicit, qui aliam eius vult esse mercedem quam ipsam.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 1:9)
Neque enim a beneficiis, quibus Berzellai galaadites David parricidam filium fugientem, et suscepit, et fovit, et numeravit amicum, inter tantos viros partam credimus amicitiam, sed ab ipsa potius tantam gratiam profecisse non dubitamus.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:1)
Quid enim ineptius esse potest quam amicitiam hactenus extendi, ut in officiis vel obsequiis vicem quis rependat amico, cum omnia illis debeant esse communia, quibus nimirum esse debet et cor unum et anima una?
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:15)
Stabilis enim debet esse amicitia, et quamdam aeternitatis speciem praeferre, semper perseverans in affectu.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 1:6)
Quoniam enim nemo detestabilior, quam qui amicitiam laeserit;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 1:8)
est enim regressus ad amicum.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 3:5)
Est enim, ait, regressus ad amicum, excepto convicio, et improperio et superbia, et mysterii revelatione, et plaga dolosa.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 3:12)
Est enim reversio ad amicum.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 1:4)
Tanta enim est hominum malitia, ut quidquid ira instigante ab amico iaculatum fuerit in amicum, quasi a secretorum suorum prolatum conscio, si non credatur, verum tamen esse clametur.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:2)
Multi enim sicut in propriis laudibus, ita in aliorum vituperationibus delectantur.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:3)
Quid enim infelicius illo, qui fidem perdit, et desperatione languescit?
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:12)
Cum enim magnus amicitiae fructus sit securitas qua te credis et committis amico;
(DE AMICITIA, CAPUT XIV. Qui minus idonei ad amicitiam. 1:2)
Numquam enim requiescit.
(DE AMICITIA, CAPUT XIV. Qui minus idonei ad amicitiam. 1:6)
Si enim viderit amicum secretius loquentem cum aliquo, proditionem putabit.
(DE AMICITIA, CAPUT XIV. Qui minus idonei ad amicitiam. 1:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION