라틴어 문장 검색

Sed perge, Aviene:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 16:6)
His dictis et excitata laetitia cum in Avieno memoria florida et amoenitas laudaretur ingenii, mensas secundas minister admovit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 1:1)
Et Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 2:1)
Respondit Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 6:1)
Perge quaeso, inquit Avienus, omnia quae Homero subtraxit investigare.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 16:1)
Et cum rogasset Avienus ut non sparsim sed ab initio per ordinem annotaret, ille manu retractis in calcem foliis sic exorsus est:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IV. 1:1)
Cum Servius ista dissereret, Praetextatus Avienum Eustathio insusurrantem videns:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 1:1)
Quin age, inquit, Eustathi, verecundiam Avieni probi adolescentis iuva, et ipse publicato nobis quod inmurmurat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 1:2)
Probo, inquit, mi Aviene, quod ea de quibus ambigis clam te esse non pateris.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 3:2)
Tunc Avienus, totus conversus in Servium:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 4:1)
Gratum mihi est, Avienus ait, correctum quod de optimis dictis male opinabar.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 1:1)
Subiecit Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 7:1)
Hic Avienus rursus interrogat:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 14:1)
Bidentes hostiae quid essent, inquit Avienus, interrogavi quendam de grammaticorum cohorte:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 1:1)
Iterum quaerit Avienus in his versibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION